Homilie Kerstmis Dagmis 2022
Kerstmis Dagmis 2022 Jes 52,7-10 Hebr 1,1-6 Joh 1,1-18
Met het Evangelie van Johannes staan we ver van de traditionele voorstellingen van Kerstmis, met een kindje in de kribbe, zingende engelen en verbaasde herders, en een ster die Wijzen uit het Oosten de weg wijst. De Evangelist Johannes gebruikt inderdaad een meer abstracte taal om de gebeurtenis te evoceren die zich in deze heiligste Nacht hebben voorgedaan. Zijn taal is compact en vaak ook cryptisch, maar vol van betekenis: “Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Enig- geborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid.” In deze enkele zinnen wordt heel de heilsgeschiedenis op gecondenseerde wijze samengevat, vanaf de schepping van de wereld tot zijn voltooiing in de heerlijkheid.
En de schrijver van de Hebreeënbrief verklaart krachtig op gelijkaardige wijze: “Nadat God eertijds vele malen en met velerlei tekenen tot onze vaderen had gesproken door de profeten, heeft Hij nu, op het einde der tijden, tot ons gesproken door de Zoon, die Hij erfgenaam gemaakt heeft van al wat bestaat en door wie Hij het heelal heeft geschapen.” En zo komt dat scheppende Woord, het Woord van God dat alle dingen aan het niets heeft ontrukt, de Logos van God die orde schiep in de woeste leegte van het heelal, thans tot ons, als één van ons. Het eeuwige Woord van God kwam ons zó nabij dat Hij geboren werd uit een vrouw, de Maagd Maria.
Wat de Kerk ons op dit gezegende feest van Kerstmis voorhoudt te overwegen, is dit Woord van God dat ‘vlees van ons vlees werd’, dit scheppende Woord dat een kwetsbaar, onmondig kindje werd. Want niet het fantastische en spectaculaire, niet de grootheid en de macht zijn wonderbaarlijk in de Menswording van God, maar juist zijn afdaling, zijn nederigheid en zijn onvoorstelbare nabijheid. In tegenstelling tot de groten der aarde die barrières opwerpen om zich te beveiligen tegen anderen, wilde God zich voor allen toegankelijk maken, wilde Hij worden als één van ons. En is dat niet de reden waarom veel van onze tijdgenoten het zo moeilijk vinden Hem te herkennen?
Als wij dus Kerstmis vieren, als wij zingen van een kind in de kribbe, van herders en engelen, van een ster en van koningen en wijzen die aan het wiegje van een zuigeling staan, dan vieren wij
Gods nabijheid in onze menselijkheid, dan zingen wij over Gods tederheid voor ieder van ons in de Menswording van het Woord. Maar deze komst van Gods Woord in Jezus Christus, een mens zoals wij, heeft onmetelijke gevolgen. Van nu af zijn we allemaal gelijkwaardig. In Hem bestaan geen voorrechten, geen vip’s of prioriteiten meer, behalve dan die van de liefde en de nederigheid. Op die manier kunnen we inschatten hoezeer het feest van Kerstmis een revolutie in de wereld heeft ontketend; hoezeer het alle barrières blijft slopen, alle scheidsmuren die voortdurend door en tussen mensen worden opgetrokken!
Als Jezus de Vredevorst is, dan is dat omdat Hij door ons met God te verzoenen, ons ook met onszelf heeft verzoend. Door naar ons toe te komen in het nederige Kind van Bethlehem, wilde God definitief tonen hoeveel Hij van ieder van ons houdt en hoe beminnenswaardig wij zijn. Door de laatste plaats in te nemen, een plaats die niemand Hem kan betwisten, opende Jezus voor alle mensen de weg naar waardigheid en hoop. God moest wel naar ons toekomen, opdat wij de weg zouden terugvinden om naar God te gaan, een weg van ontlediging en echte menswording. Van God kunnen we leren hoe waarachtig mens te worden!
Br. Guerric
Abbaye de Prébenoit Bétète - Creuse France