Onderricht 23 februari 2021

STILTE: TIJD EN PLAATS VAN ONTMOETING
Stilte als sleutel tot het ervaren van goddelijke aanwezigheid.

Laurence Freeman (London, 1951)

“Wat kunnen wij op spiritueel vlak ondernemen om te begrijpen wat geloven vandaag inhoudt en om dat inzicht ten dienste te stellen van de noden van onze tijd?” (Laurence FREEMAN, Ontwaken en zien)


Inleiding:

Laurence Freeman, geboren in Londen in 1951, liep school bij de benedictijnen en behaalde in Oxford een Masters Degree Engelse literatuur. Na enkele jaren professionele ervaring bij de Verenigde Naties, in de commerciële bankwereld en als journalist, trad hij in bij de benedictijnen in Ealing Abbey London, de abdij waar ook John Main monnik was. John Main, die hij reeds vele jaren kende, werd zijn spirituele leider. In 1975 assisteerde hij hem bij het oprichten van het eerste Christelijke meditatiecentrum in Londen. Eerder hadden ze samen een lekencentrum voor benedictijnse spiritualiteit gecreëerd. Samen vertrokken zij naar Canada om er, op uitnodiging van de aartsbisschop van Montreal, in 1977 een benedictijnengemeenschap te stichten met als doel de meditatie te onderrichten en te beoefenen. Van daaruit is de gemeenschap wereldwijd gaan groeien. Freeman studeerde in Canada ook theologie, legde er in 1979 zijn eeuwige geloften af en werd er een jaar later tot priester gewijd.

Na de dood van John Main in 1982 volgde Laurence Freeman hem op. Sindsdien reist hij de wereld rond om het werk van John Main voort te zetten. In 1991, na zijn terugkeer in London, werd formeel de Wereldgemeenschap voor Christelijke Meditatie (WCCM.) opgericht en Laurence Freeman werd er de spirituele leider van. Hij is thans benedictijnermonnik van de abdij van Christ the King, Cockfoster, Londen. Vanuit het Internationaal Centrum van de WCCM, nu gevestigd in Bonnevaux (Frankrijk) staat hij ten dienste van het wereldwijd netwerk van meditatiegroepen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Australië, Afrika en Azië. Hij is ook actief betrokken in de contemplatieve ontmoetingen met andere religies. In 2010 ontving hij de Order of Canada voor het bevorderen van wereldvrede door interreligieuze dialoog. Om deze dialoog te onderbouwen richtte hij in de VS het John Main Center for Meditation and Inter-Religious Dialogue aan de universiteit van Georgetown op.

Citaten:

Christelijke meditatie is een manier om deel te nemen aan het universele bewustzijn van Christus. (De Vreugde van het Mediteren)

De geest is datgene dat denkt: hij stelt vragen, maakt plannen, maakt zich zorgen, fantaseert. Het hart is datgene dat weet: het heeft lief. De geest is de zetel van kennis, en het hart de zetel van liefde. Het mentaal bewustzijn moet eventueel leiden naar een ruimere en diepere manier van kennen, namelijk het hart-bewustzijn: liefde is immers volledige kennis. (De Vreugde van het Mediteren)

Een belangrijke vraag is: hoe kunnen wij onszelf openstellen voor deze zuivere ervaring van liefde, aanwezig in ons diepste zelf? Laten wij daarom eerste de drie essentiële elementen van contemplatie bekijken; zij geven immers het antwoord op de vraag hoe te bidden. Wel nu, wij bidden door stil, rustig en eenvoudig te worden. (De Vreugde van het Mediteren)

Heel wat moderne mensen hebben een spiritueel verlangen naar stilte, ingekeerdheid en gebed; behoeften die op hun manier even dringend zijn als de materiële behoeften van de ontwikkelingslanden. (Sprekende Stilte)

De eerste stap op het spirituele pad voert naar het verlaten van de massa. Het is de eerste stap op weg naar jezelf, en het heeft, veel meer dan we denken, met een innerlijk proces te maken. Onszelf zijn is vaak louter een bevestiging van het ego, dat anders, speciaal en apart wil zijn en de eerste plaats probeert in te nemen. (Sprekende Stilte)

We vinden de diepste vreugde, niet door een egoïstische zoektocht naar God, maar door God in de anderen te zien. We zullen het meeste vrij en volledig zijn wanneer we vreugde beleven aan de groei en heelheid van de anderen. (Sprekende Stilte)

Daarom moeten wij leren begrijpen wat geloven betekent. Dat kan vereisen dat heel wat christenen een deprogrammering moeten ondergaan van hun vroegere religieuze opvoeding. En eerst moeten zij zichzelf laten bekeren. (Ontwaken en zien)

In de uitzuiveringsfase gaat het om herprogrammeren, loslaten, het van ons afgooien van zelfafkeuring, zelftwijfel en minderwaardigheidsgevoelens die als velcro aan ons blijven kitten. (Ontwaken en zien)

Dit tot stand komen van spiritueel bewustzijn vervreemdt ons helemaal niet van de gewone wereld met zijn dagdagelijkse verantwoordelijkheden, maar zorgt ervoor dat we in dit domein beter optreden. (Ontwaken en zien)

Het eerste voordeel van de meditatie ervaren we in onze relaties, omdat ons vermogen om aandachtiger te zijn voor de mensen rondom ons toeneemt. (Goed werk)

https://www.youtube.com/watch?v=9YzqwUXYjEI&ab_channel=baroqer2010

Over stilte:

Stilte hebben wij zowel voor onze psychische gezondheid nodig, als voor onze spirituele groei. In een tijd met televisie, muziekinstallaties en grote verkeersdrukte in de moderne steden is de stilte evenwel steeds moeilijker te ervaren.
De echte stilte bevindt zich binnenin. Wij kunnen in feite zelfs in een zeer rumoerige plaats stil worden, op voorwaarde dat wij ons concentreren en onze aandacht richten, dat betekent: één worden met ons eigen centrum. Wij leren stil worden door aandacht vrij te maken, want aandacht brengt de kern van ons

zijn tot volle bewustzijn. Aandacht brengt ons van verleden en toekomst naar het nu-moment dat minzaam en vredig is.
Er is geen reden waarom we niet stil zouden kunnen zijn in een drukke straat,
in een verkeersopstopping of wachtend in een winkelrij. Het leren ‘stil worden’ tijdens de meditatietijden leert ons te ‘bidden’ op ieder ogenblik. Het leert ons ook iedere hindernis of frustratie in het dagelijks leven te gebruiken als gelegenheid, zelfs als een kans, om dieper te gaan, te leren luisteren en te verblijven in onze nieuw-gevonden stilte.
Stilte is waarachtig; zij werkt helend en luwt onze innerlijke onrust. Stilte geneest destructieve woede, angst en bitterheid.
Door de stilte leren wij de universele taal van de Geest kennen. In eindeloze stilte spreekt God het creatieve woord dat al ons denken en doen doordringt. De stilte in het gebed is net zoals de stilte tussen twee mensen: een teken van vertrouwen en aanvaarding. Zonder het vermogen om stil te worden, zijn we niet echt in staat naar anderen te luisteren. De echte, diepe betekenis van stilte is niets minder dan aanbidding in geest en waarheid.
Stilte is dus niet alleen de afwezigheid van lawaai, maar is een manier van zijn, van relaties opbouwen en onderhouden en van openheid tot het wederzijds kennen en samen-zijn, dat liefde is.
(De Vreugde van het Mediteren) https://www.youtube.com/watch?v=X9Dh43kVL1Q&ab_channel=toxiconegro
Leestekst:

Sprekende stilte

Het neerzitten in stilte en onbeweeglijkheid, en het herhalen van de mantra
leiden uiteindelijk naar de spirituele vrijheid waarnaar de moderne mens op zoek is.
En waaraan we in deze jachtige tijd steeds meer en meer behoefte hebben. De harmonie ligt diep in ons besloten, we zijn door al onze drukke bezigheden alleen vergeten waar de deur is.
Meditatie is geen wondermiddel,
maar een manier om het mysterie van het leven te ervaren, met vreugde en verdriet, in vertrouwen en geloof.
Een geloof met een kracht die geneest,

en de mens optilt tot de liefde van God en de naaste.
Het is een praktische en eenvoudige manier die generaties en overtuigingen verenigt.

De brandstof voor de geestelijke reis
wordt door de kracht van de stilte geleverd.
Stilte is een ervaring die
we mogelijk pas na lange tijd echt leren kennen. Zij is meer dan de afwezigheid van woorden.
De mantra leidt naar een ruimte en tijd van binnen, waar zich op het eerste zicht niets bevindt.
Precies uit dit schijnbare niets,
uit die stilte treedt de volheid van het bestaan naar voren.
We worden volledig door de ontmoeting met het Wezen van God.
En in de stilte van Gods wezen
ontmoeten we het ene Woord dat Logos is. Hier weerklinkt Gods taal,
een woord dat alles van zijn volheid uitdrukt:
Christus’ menselijkheid als het Woord van God. Op weg naar deze stilte, en zelfs bij de aankomst, leren we altijd te luisteren.
Als meditatie een kunst is,
is het de kunst om de aandacht zuiver bij de mantra te houden.
De wijze waarop we de mantra zeggen,
kunnen we het best beschrijven door ernaar te luisteren.
We doorkruisen alle lagen van het bestaande wanneer we de route afleggen naar ons hart, waar we de stilte in het Woord van God vinden.

https://www.youtube.com/watch?v=6UadEvSJMrQ&ab_channel=SkyCamEE



Sprekende stilte

Het neerzitten in stilte en onbeweeglijkheid,
en het herhalen van de mantra
leiden uiteindelijk naar de spirituele vrijheid
waarnaar de moderne mens op zoek is.
En waaraan we in deze jachtige tijd
steeds meer en meer behoefte hebben.
De harmonie ligt diep in ons besloten,
we zijn door al onze drukke bezigheden
alleen vergeten waar de deur is.
Meditatie is geen wondermiddel,
maar een manier om het mysterie van het leven te ervaren,
met vreugde en verdriet, in vertrouwen en geloof.

Een geloof met een kracht die geneest,
en de mens optilt tot de liefde van God en de naaste.
Het is een praktische en eenvoudige manier
die generaties en overtuigingen verenigt.

De brandstof voor de geestelijke reis
wordt door de kracht van de stilte geleverd.
Stilte is een ervaring die
we mogelijk pas na lange tijd echt leren kennen.
Zij is meer dan de afwezigheid van woorden.
De mantra leidt naar een ruimte en tijd van binnen,
waar zich op het eerste zicht niets bevindt.
Precies uit dit schijnbare niets,
uit die stilte treedt de volheid  van het bestaan naar voren.
We worden volledig door de ontmoeting met het Wezen van God.
En in de stilte van Gods wezen
ontmoeten we het ene WOORD dat LOGOS is.
Hier weerklinkt Gods taal,
een woord dat alles van zijn volheid uitdrukt:
Christus’ menselijkheid als het  Woord van God.
Op weg naar deze stilte, en zelfs bij de aankomst,
leren we altijd te luisteren.
Als meditatie een kunst is,
is het de kunst  om de aandacht
zuiver bij de mantra te houden.
De wijze waarop we de mantra zeggen,
kunnen we het best beschrijven door ernaar te luisteren.
We doorkruisen alle lagen van het bestaande
wanneer we de route afleggen naar ons hart,
waar we de stilte in het Woord van God vinden.
Sprekende stilte   Over christelijke meditatie  Laurence Freeman (uitgeverij Lannoo)