Onderricht op 19 september 2023

Bron van het onderricht:
John MAIN - Morton KELSEY, The Other Side of Silence. Meditation for the Twenty-First Century

Onderricht op 19 september 2023


Hoe kunnen we, eenmaal we er toe gekomen zijn in min of meerdere mate de stilte,
de waakzaamheid en de aandacht te realiseren,
weten dat we tot een ervaring van het goddelijke zijn gekomen? Dit is een begrijpelijke vraag,
maar mediteren doen we niet om tot een ervaring te komen!
Als er dan toch over ervaringen van het goddelijke gesproken kan worden dan kan verwezen worden naar iets als
een vaag vermoeden van een aanwezigheid,
een inzicht dat ons innerlijk verlicht en troost schenkt, een innerlijke vreugde en vervulling.
Maar de ontmoeting met het goddelijke realiseren we niet door ons bidden en omdat die ontmoeting precies meestal niet
op een bevredigende manier ervaren wordt
haken de meesten af van het gebed en de gebedspraktijk. Ook vele ‘professionele’ religieuzen – dus de ‘geprofesten’ – verwaarlozen vaak gebed en meditatie.

Het gebed is ook geen onderwerp voor de rationele theologie. Nochtans is de ontmoeting met het goddelijke in ons datgene

waar mystici en meesters van het gebed over spreken
en hoewel dieptepsychologen zich eveneens met ons diepste zelf inlaten schenken ze geen aandacht aan de reële mogelijkheid
van een ontmoeting met het goddelijke.
Maar omwille van die ontmoeting is gebed een intiem aspect van ons leven, even intiem als het gebeuren van een slaapkamer.
Als Jezus ons vraagt
ons voor het gebed terug te trekken in onze ‘binnenkamer’, in ons centrum, dan is diegene die daar op ons wacht geen boze God,
maar een geliefde die ons kent en liefheeft en voor wie we ons door het bidden
en in het gebed niet geliefd hoeven te maken.
Maar ook een al te sentimentele gedachte van ‘door God geliefd zijn’ moeten we in ons bidden leren loslaten, ook al,
omdat dan in veel gevallen alleen maar
de wens naar geborgenheid en veiligheid wordt beleden.
En al kan deze gedachte als een vrome vorm van belijdende wederliefde worden geïnterpreteerd, de meer ernstige vorm van wederliefde,
die God van ons vraagt, is de liefde voor hen die we geen liefde waardig achten, eerbied, zorg en respect voor hen
aan wie we niet denken met liefdevolle en genegen gevoelens. De medemens is diegene waarin God ons wil ontmoeten,
door wie Hij ons zijn liefde wil laten ervaren en in wie Hij onze wederliefde wil ontvangen.
In ons centrum, in onze binnenkamer, in ons gebed, worden we ons van die God bewust,
hebben we voor die God aandacht.
Eenmaal we van Hem bewust zijn en met Hem in ons leven, laten we niet alleen toe dat Hij ons werkelijk en totaal kent, dat we niets voor Hem te verbergen hebben,
dat we alle angsten en emoties en gedachten in Hem kunnen loslaten, maar ook, dat we ons totaal aan Hem kunnen toewijden
in onze liefde voor de medemens.
Want liefde is de enige vrucht van ons gebed waar het toe doet, eerder dan een sterk ervaarde ontmoeting.
https://www.youtube.com/watch?v=WHCOapQ85ys&ab_channel=WilliamJose phTV