Tekst en Onderricht op 15 april 2025

Onderricht op 15 april 2025

Freeman stelt dat het kruis zoiets is als een zenboeddhistische koan. De betekenis ervan vat je pas in de beleving.
En de betekenis ervan is paradoxaal.
Want ze is gelegen in de paradoxale waarheid dat sterven leven is. Er is geloof nodig om die waarheid te aanvaarden en te beleven, geloof dat ook duidelijk maakt wat geloven is: vertrouwen.
Het kruis verwijst natuurlijk naar de kruisiging.
Voor ons is de kruisiging meer dan een historische gebeurtenis waarvan de beleving alleen maar zou gelegen zijn
in het bewustzijn van de lijdende Christus.
De kruisiging is een goddelijk-menselijk gebeuren,
nl. het sterven waarin het goddelijke het menselijke raakt, waarin te beleven valt dat sterven de weg naar leven opent. Dat is wat het paasgebeuren openbaart.
Kruisiging hoort bij het paasgebeuren.

Dat sterven is voor ieder van ons een persoonlijk gebeuren en voltrekt zich in ieders leven op een unieke wijze.
Maar het is immer een transcenderen van angst en egoïsme en een transformatie naar een volledige eenheid met God
waarbij alle individualisme verdwijnt, maar niet onze individualiteit. Als Christus leeft in mij,
is mijn door God geschapen en geliefde wezen er nog, maar dat individualistische ik is er niet meer.
In dat transcenderen en transformeren, dat sterven, deze kruisiging, openbaart zich de kracht van de verrijzenis, van de Verrezene in ons. Maar dan kan slechts als we die kracht in vrijheid toelaten.
Dat is geloven.
Meditatie is ons openen voor de aanwezigheid van de Verrezene en voor zijn kracht, voor zijn Geest en zijn leven.
Het is voor het ego een heel beangstigend gebeuren,
zoals alle sterven de mens in min of meerdere mate vervult met angst. Ook Jezus werd met deze angst geconfronteerd,
maar deze angst wat niet in die mate aanwezig
dat ze de mogelijkheid om zich te geven en te beminnen zou opheffen. Dit maakt dan weer duidelijk dat alle levenskracht en alle liefde

altijd ondanks dreiging en angst zijn, en altijd goddelijk.
Uiteindelijk is het de liefde die transcenderen en transformeren doet. Mediteren is zuiverend sterven,
is het sterven van het ego aanvaarden en beleven. Dat is dus voor de wereld de dwaasheid van het kruis.
Ons wereld-ik en de wereld wil dit sterven ontkennen en verdringen en wil alleen maar het ego bestendigen en bevestigen
en ziet alleen maar daarin leven. Meditatie is een onttronen van het ego, het doden van alle hebberigheid
en het dagelijks opnemen van het kruis. https://www.youtube.com/watch?v=i6fAT3iGRWc





* Inspiratie voor het onderricht wordt in dit werkjaar geput in het werk Laurence FREEMAN,
Sprekende stilte. Over christelijke meditatie, Lannoo, Tielt.