Homilies voor de 13de zondag door het jaar
Alles wat wij zien is vergankelijk, onvolmaakt en gedoemd om te sterven, broeders en zusters, en toch houden de heilige vaders van ons geloof, de kerkvaders van Oost en West, niet op de volkomenheid van de natuur, Gods schepping, te benadrukken. Zij doen dit overeenkomstig de Heilige Schrift waarin, zoals vandaag in de eerste lezing gezegd wordt dat God niet de dood heeft gemaakt maar alles heeft geschapen om te leven, om gezond te zijn en de afspiegeling te zijn van zijn eigen Wezen. Oorspronkelijk, d.w.z. naar Gods bedoeling, was de schepping goed en volkomen, paradijselijk schoon en vol harmonie. God zag dat het goed was, lezen we als keervers in het scheppingsverhaal.
Homilie voor het feest van het Heilig Hart van Jezus
GEEN VERLOSSING ZONDER LICHAAM
12 juni 2015
In de Heilige Schrift worden bijna alle gemoedstoestanden met lichaamstaal weergegeven. Het lichaam is pertinent aanwezig in het grote epos van schepping en verlossing. Zo wordt ‘woede’ in het Hebreeuws met ‘kortheid van adem’ vertaald. En over ‘geduld’ spreekt de bijbel als over ‘vergrote neusgaten’. Ook lever, nieren en ingewand, de tong, het voorhoofd en de ogen, de handen en voeten, geven in bijbels spraakgebruik aanleiding om psychische toestanden fysiek uit te drukken. Geen orgaan kreeg echter zoveel registers mee om menselijke gezindheden uit te drukken als het hart.
Een vindplaats van Genade, van vrijheid en uitzuivering
Homilie voor de 4de zondag in de Veertigdagentijd B - 15 maart 2015 (broeder Guerric)
‘Het leven als mislukking’. Zusters en broeders, ieder van ons zou zijn leven vanuit die hoek kunnen evalueren. We hebben er weinig fantasie voor nodig. Een paar anonieme voorbeelden. ‘Ik voel me heel mijn leven al overvraagd door een wereld die economisch, professioneel en sociaal-cultureel veel te complex is. Ik hink maar een beetje na en bereik nooit mijn doel’. Een ander: ‘Mijn diepste aspiraties heb ik niet waargemaakt. Wat ik in mijn leven had moeten doen, ben ik misgelopen. Ik ben onder de maat van mijn capaciteiten gebleven’. Of nog: ‘Ik ben in een verslaving gevallen en zit nu in een vicieuze cirkel. Door mijn verslaving lijd ik aan faalangst en vlucht voor deze angst telkens opnieuw in de verdoving’. En een laatste: ‘Als ouder heb ik gefaald.
Homilie voor het Hoogfeest van de Heilige Drie-eenheid
Homilie voor het Hoogfeest van de Heilige Drie-eenheid
Geloof jij in UFO’s? Geloof jij in marsmannetjes? Nogal wat mensen schijnen de eerste woorden van ons credo ‘ik geloof in God’ op die manier te verstaan: het voor waar aannemen dat er iets bestaat, een buitenaardse macht of kracht, iets waarvan het bewijs omstreden is maar dat er wel is, zoals UFO’s of marsmannetjes er wel eens zouden kunnen zijn. Toch betekent die eerste zin van onze geloofsbelijdenis totaal iets anders. ‘Ik geloof in God de Almachtige Vader’ wil namelijk uitdrukking geven aan ons vertrouwen dat God de Heer is van ons leven, Iemand die het goede met ons voorheeft, Iemand bij wie we toevlucht vinden, een Vader waar we ons veilig en thuis voelen.
Geen Zoetsappig Christendom !
Homilie voor de 3de zondag van de Veertigdagentijd B - 8 maart 2015 (broeder Guerric)
‘Aanstootgevend’ noemt de heilige Paulus in de eerste Korinthiërsbrief het Kruis van Christus. Maar aanstoot en schandaal zijn ook volop aanwezig in het evangelie van de tempelreiniging . Jezus, de relschopper: wat staan we hier ver af van dat kalmerend, ietwat zoeterig beeld van een altijd gemakkelijke, goedhartige Jezus waarmee onze tijd Hem zo vaak afschildert. De lezingen van vandaag breken met de voorstelling van een zoetsappig christendom. Ze dwingen ons verder te kijken.