Een ervaring
Stille Abdijdagen Chimay oktober 2024. Delen van een ervaring.
Zoals steeds ben ik heel blij met deze ervaring.
Eens 4 dagen me-time. Tijd om naar binnen te keren.
Tijd om alle hectiek en negativisme van het dagelijks leven en de media los te laten.
Bij het binnengaan van de abdij voel ik blijheid en dankbaarheid om er te mogen zijn. Het carpoolen en niet zelf een wagen moeten sturen ervaar ik als luxe.
Een herbronningsmoment die zijn vruchten afgeeft hoe ik in het leven wil staan, hoe ik met mensen omga, en hoe ik vorm geef aan mijn spiritueel leven.
Een intens moment in mijn leven.
De uitspraak "De maatschappij kent geen schuldbesef" heeft me geschud. Kan ik voldoende vergeven? En hoe doe ik dat?
Heb ik zelf schuldbesef? En hoe ga ik daarmee om? Heb ik recht om mezelf te beschermen?
En hoe maak ik duidelijk naar andere mensen toe waar ik de (mijn) grens wil stellen? Durf ik dat?
Vergeven is OK.
Maar soms heb ik flitsgedachten dat vergeven een vrijgeleide is voor wie "verkeerde" daden stelt!
Loslaten is een opgave en ook een gave. Onze eigen weg verder gaan als vrij mens.
Ik voel bewondering en verwondering bij het gedisciplineerd leven van de monniken. De dagindeling. Het ritme en het evenwichtig leven van gebed en arbeid.
Het boek "Tijd van je leven" van Anselm Grün is heel inspirerend voor mij .
Ik voel dankbaarheid, blijheid, nederigheid, eerbied, eenvoud, eigen beperktheid, aanvaarding, helderheid of klaarheid, behoedzaam en toch vertrouwen, menselijkheid.
Alles zijn tijd geven en verder gaan op de weg die nog niet af is . Dank voor alles.
Jean-Pierre
meer getuigenissen:klik hier