Paus Franciscus

23 oktober 2018

Paus Franciscus

Ook jij dient de totaliteit van je leven als een zending te zien.
Probeer dit te doen door in gebed naar God te luisteren
en door de tekenen die Hij je geeft te herkennen.
Vraag altijd aan de Geest wat Jezus van jou verwacht,
op elk moment van je leven en bij iedere keuze die je moet maken,
om zo het belang ervan voor je eigen zending te onderscheiden.
Laat de Geest toe om in jou het persoonlijke mysterie
dat Jezus Christus weerspiegelt in onze wereld, vorm te geven.

Hopelijk ontdek je dat woord, die boodschap van Jezus
die God doorheen jouw leven wil geven aan de wereld.
Laat je omvormen, laat je vernieuwen door de Geest
opdat die boodschap gerealiseerd wordt en jouw kostbare zending niet in gevaar komt. De Heer zal ze voltooien ondanks je vergissingen en misstappen,
op voorwaarde dat je de weg van de liefde niet verlaat
en dat je je altijd opent voor zijn werking die zuivert en verlicht.
Zoals je Christus niet kunt begrijpen los van het Rijk Gods dat Hij kwam brengen,
zo is jouw persoonlijke zending niet los te denken van de opbouw van dat Rijk:
“Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan krijg je dat alles erbij”  Jouw vereenzelviging met Christus en met zijn wensen, betekent ook
dat je je engageert om met Hem mee te bouwen
aan dat Rijk van liefde, gerechtigheid en vrede voor iedereen.
Christus zelf wil dit beleven met jou,
in al de inspanningen en opofferingen die dat met zich meebrengt,
maar ook in de vreugde en de vruchtbaarheid die Hij jou kan geven.
Daarom kun je niet groeien in heiligheid zonder jezelf met lichaam en ziel te engageren om het beste van jezelf te investeren in dit engagement.
Het is niet gezond van stilte te houden
en daarbij de ontmoeting met anderen te ontvluchten,
rust en vrede te verlangen en daarbij activiteit te vermijden,
het gebed te zoeken en daarbij dienstbaarheid te minachten.
Alles kan aanvaard en geïntegreerd worden in ons bestaan in deze wereld
en kan een stap zijn op onze weg naar heiliging.

…/…

…/…

We worden geroepen om ook in de actie contemplatief te zijn
en te groeien in heiligheid door verantwoordelijk en edelmoedig
onze eigen roeping te beleven.
Kan de Heilige Geest ons aansporen om een opdracht te vervullen
en tegelijkertijd vragen die op te geven of maar gedeeltelijk uit te voeren
om onze innerlijke rust te bewaren?
Nochtans worden we soms ertoe verleid een pastorale verantwoordelijkheid
of een engagement in de wereld naar de achtergrond te schuiven
alsof ze “verstrooiingen” zijn op de weg naar heiligheid en innerlijke vrede.
We vergeten soms dat “het leven geen zending heeft, maar een zending is”.

(Uit de apostolische exhortatie Gaudete et exsultate (Wees blij en juich). Over de roeping tot heiligheid in de hedendaagse wereld)