Tekst en Onderricht 18 juni

OPEN CONTEMPLATIEF HUIS OOSTENDE LEERHUIS VOOR CHRISTELIJKE MEDITATIE
werkjaar 2023-2024
Onderricht op 18 juni 2024


Er is een onlosmakelijk en wezenlijk verband
tussen gebed, meditatie en onze daden en ons sociaal gedrag, het gedrag waarin de liefde zichtbaar wordt waarmee God ons allen liefheeft.
Onze gebed en onze daadwerkelijke liefde
zijn producten van dezelfde ‘fabriek’, gemaakt met dezelfde grondstof,
namelijk het bewustzijn van Gods liefde voor en in mij.
En we kunnen gerust ook stellen
dat mediteren een liefdevoller mens van ons maakt, maar ook dat het goede doen voor anderen bijdraagt tot het creëren van een innerlijk
waardoor we echter en beter bidden en mediteren. Het één kan dus gewoonweg niet zonder het ander.
Uiteindelijk komt het in het leven van een christen op liefde aan, liefde die zich uit in concrete daden van zorg
voor het leven en welzijn van anderen.
In de Bijbel is liefde niet zozeer een emotie,
maar een houding van zorg en verantwoordelijkheid voor de medemens, een houding die ons bidden ook vitaal maakt.
Maar die houding ontstaat vanuit een bewust worden en bewust zijn van Gods liefde, waarvan onze liefde een uiting is.
Bewust worden en zijn van Gods liefde en deze aanvaarden betekent deze doorgeven en deze niet doorgeven
betekent dat we Gods liefde niet willen of kunnen aanvaarden.

Zoals Gods vergeving aanvaarden betekent dat we zelf ook vergeven.
Maar eerst dienen we ons dus van die liefde bewust te worden door meditatie, door ritueel, door contact met medemensen dat door een bewustzijn van goddelijke liefde geheiligd wordt. Zonder dat bewust worden kunnen we liefde imiteren,
kunnen we ons tot ‘lief doen’ forceren.
Maar als we echt Gods liefde willen doorgeven,
dan dienen we die eerst te ontdekken, op te nemen, bewust te worden, te aanvaarden, te ervaren.
En dan dienen we ons door het bewust zijn van die liefde,
door de ervaring ervan, te laten reinigen, helen, transformeren. Dan kunnen we voor die liefde in ons transparant worden.
Dan kunnen we liefhebben zoals God ons liefheeft, zoals Hij ons geboden heeft.

We moeten dus niet zoeken lief te hebben,
niet ons ik tot liefde dwingen, maar ons voor liefde openen. En zo openen we ons ook voor de andere.
De andere liefhebben is de andere liefhebben, niet mezelf in en door de andere liefhebben.
Er dient pure en zelf-vergeten aandacht te zijn voor de andere. Het is een houding die we in meditatie aanleren.
Daardoor kunnen we ook de andere aanvaarden en indien nodig leren vergeven.

Me bemind weten is een voorwaarde om lief te hebben. Maar dat is niet hetzelfde als me bemind voelen.
‘Weten’ staat hier als synoniem van ‘bewust zijn’.
In ons mediteren zoeken we niet te ‘voelen’, maar bewust te zijn.
Dan kunnen we ervoor zorgen dat de ander door onze liefde zich ook bemind weet en zelfs bemind voelt.

Nogmaals: liefde is meer en eigenlijk anders dan emotie, het is een houding tegenover de medemens,
vanuit een aanvoelen wat de ander echt nodig heeft en vanuit een weten wie de ander wezenlijk ook is
en dit door een geoefend aandachtig aanwezig zijn bij de andere en bij de bron van de liefde in ons.

https://www.youtube.com/watch?v=QUw_3fDk98I&ab_channel=Kinnara