Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Leerhuis voor Christelijke Meditatie Christelijke manier van bidden (Pennington)
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
    • Uit het onderricht van John Main en Laurence Freeman
    • Inleidingen T. Keating Leven uit Liefde /Open Mind Open Heart
    • God is er al
    • Filokalia. Het innerlijk gebed
    • De weg naar binnen 2019
    • Goed Werk 2000-2021
    • Het pad van inwendig gebed.
    • Christelijke manier van bidden (Pennington)
    • The other side of silence
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Dagoverweging vrijdag 1 december

Wie zichzelf helemaal verliest, mag een wonder verwachten.

Column br. Guerric.

 Foto 2 klein br. Guerric met St Bernardus

Het leven van Sint Bernardus van Clairvaux (Feestdag 20 augustus 2023)

Er zijn vele gezichten van de heilige Bernardus. Elke eeuw sinds zijn dood op 20 augustus 1153 heeft zo haar eigen visie op hem. Beurtelings was hij de hervormer, de predikant, de mysticus, de geslepen diplomaat, de kruistochtprediker, de auteur van een literair oeuvre, de kloosterstichter, de schepper van een nieuw ridderschap, de ketterjager, de heilige, de vader van monniken, de scheidsrechter van Europa, de anti-intellectueel, de mariale leraar, de zanger van het mens geworden Woord, en nog veel meer. Dat we met Bernardus met een complexe persoonlijkheid te maken hebben is daarmee wel bewezen. Maar elke visie op hem zegt minstens evenveel over wie naar hem kijkt en over hem spreekt. Martin Luther zag hem bij voorkeur als hervormer en predikant, de jansenisten zagen in hem de strenge asceet, rationele theologen deden hem af als vroomheidsschrijver, de negentiende eeuw hemelde hem op als verzoener van het pauselijk schisma en organisator van de tweede kruistocht. Maar wie was Bernardus werkelijk? Om daarop te antwoorden kunnen we misschien beter de vraag stellen: hoe zag Bernardus zichzelf?



      Uiteraard kunnen we die vraag maar beantwoorden door zijn oeuvre te lezen, vooral dan dat gedeelte dat het meest autobiografisch is, namelijk zijn correspondentie. In niet minder dan 74 van zijn Brieven omschrijft Bernardus zich in de hoofding als: “Bernardus, geroepen tot abt van Clairvaux” (Bernardus, Claraevallis vocatus abbas). Dat besef, door God tot vader van de monastieke gemeenschap in Clairvaux te zijn geroepen, heeft zich sterk in de geest van Bernardus vastgezet en het onderging in de loop van de jaren ook geen significante verandering. Zelfs nadat zijn ster over het Avondland was opgegaan en hij ‘de monnik van Europa’s straten’ was geworden, bleef Bernardus zich in eerste en laatste instantie zien als de abt van Clairvaux. Tot viermaal toe heeft Bernardus ook het bisschopsambt dat hem werd aangeboden, categoriek afgewezen. Vanwaar dat sterke en stabiele identiteitsgevoel? En hoe heeft hij zijn ambt concreet gestalte gegeven?
         
      Bernardus die in het voorjaar van 1115 door Stephanus Harding, de derde abt van Cîteaux, aan het hoofd was geplaatst van een groep monniken – voornamelijk familieleden van hem – om in het graafschap Champagne Clairvaux te stichten, ging die eerste jaren door een diep dal. Zelf was hij amper 24 jaar en van broze gezondheid. De plaats waar ze neerstreken was een bosrijk gebied zonder enige behuizing en de armoede en honger weken niet van hun zijde. Bovendien ontstond er tussen de jonge abt en zijn broeders een misverstand, gebaseerd op een taalbarrière. Bernardus’ spreken was zo verheven dat zijn toehoorders hem niet verstonden. Zijn biograaf schrijft zelfs dat Bernardus schrik verwekte bij haast alle mensen die hij moest besturen of met wie hij moest omgaan. De honger en de mentale kortsluiting stortten Bernardus in een crisis. Slechts drie jaar na de stichting moest hij op dringend verzoek van zijn vriend, bisschop Willem van Champeaux, weggehaald worden uit zijn gemeenschap om aan de rand van het abdijdomein in een annex een sabbatical te ondergaan en er aan te sterken. Deze eerste crisis heeft Bernardus en zijn gemeenschap echter niet van elkaar vervreemd maar juist dichter bij elkaar gebracht. “Nadat Bernardus een beetje geleerd had om met mensen om te gaan, als mens te handelen en de menselijke realiteiten te aanvaarden”, schrijft zijn biograaf laconiek, “begon hij met en tussen zijn broeders te genieten van de vruchten van zijn bekering.” Bernardus wordt een humanist en zal voortaan expert worden in menselijkheid.
      Bernardus’ pastorale houding jegens zijn monniken werd getekend door barmhartigheid. ‘Nooit bleef zijn vaderlijke schoot voor hen gesloten’, getuigt hij in een van zijn brieven (Ep 79,2). Voor Bernardus is deze houding van barmhartigheid zo onweerstaanbaar dat, zo bekent hij, als zij een zonde zou zijn, hij niet zou kunnen weerstaan haar te begaan (Ep 70). Het Exordium Magnum stipt in dat verband aan dat zelfs Judas, mocht die als monnik in Clairvaux zou zijn ingetreden, bij Bernardus barmhartigheid zou hebben gevonden en vergiffenis bij God. De abt leerde ook die broeders te verdragen die hem om futiliteiten lastigvielen. Maar de broeders leerden ook hun abt te verdragen. Bernardus kende zichzelf en had weet van zijn hebbelijkheden. In een autobiografische notitie vat hij ze bondig samen met ‘droefheid, woede en ongeduld’ (SCt 30,7). Psychologisch slingerde hij soms tussen kleinmoedigheid en impulsiviteit. Hij verheelt niet de ferme aanvaring die hij op een dag beleefde met zijn broer Bartholomeus, die hij in een vlaag van woede het klooster had uitgejaagd. De broeders zijn het er niet mee eens en laten dat hun abt duidelijk weten. Bernardus moest zijn medebroeders vaak om vergeving te vragen, omdat hij hen met zijn bekende ironie (Ep 88,4) had gekwetst, of omdat hij te snel tussenbeide kwam “met die overhaasting die hem eigen was”. (Ep 290, 269, 274)
      
    Maar Bernardus was vooral vervuld van liefde voor zijn broeders, die hij “de vreugde van zijn hart en de helft van zijn ziel” noemde (Ep 1,11). Het vermogen om lief te hebben was hem volgens Godfried van Auxerre, zijn secretaris die lang met hem samenleefde, al van jongs af eigen. Dat vermogen investeerde hij ten volle in zijn herderlijk dienstwerk. Tien jaar na zijn dood getuigt Godfried over de manier waarop Bernardus zijn taak als abt opvatte:
“Het is nauwelijks te geloven met hoeveel zorg hij erover waakte dat niemand terneergeslagen werd door droefheid of sombere gedachten. Omdat hij ieder van binnenuit kende, raadde hij makkelijk iemands verdriet. Met hoeveel goedheid droeg hij er zorg voor dat niemand overstelpt raakte met werk, noch verslapte door een teveel aan rust. Als men het zo zou mogen zeggen, woog hij met tedere liefde de slaap van elke broeder. Door een soort van goddelijke ingeving kende hij de krachten, de ziel en de maag van elkeen. Uit liefde tot Jezus Christus maakte hij zich waarlijk tot dienaar van allen.”

Niemand onder de honderden monniken van Clairvaux voelde zich uitgesloten van de liefde van deze vader. De bron van Bernardus’ affectief welbevinden, van zijn emotioneel en affectief evenwicht, lag nergens ander dan in Clairvaux, in het samenleven met zijn broeders. Hij heeft er zich daarom nooit van willen distantiëren. ‘Waar je genegenheid naar uitgaat, daar is je ziel’, noteert hij in een brief (Ep 506). En is roeping iets anders dan je ziel volgen, waarin je Gods stem beluistert? Bernardus’ roeping en zijn identiteitsgevoel waren volkomen één met zijn dienstwerk als vader van de gemeenschap van Clairvaux. Dat was zijn vreugde en zijn liefde en daarin betoonde hij zich heilig.  
                   
 Br. Guerric ocso     Abdij van Prébenoît
1



Lees meer...


 

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

 
 In de stilte.
 
 In de stilte heb je geen rol en vervul je geen verwachtingen. Je bent er gewoon, je realiseert je zijn, open voor de werkelijkheid. Als christen raak je overweldigd door de ontdekking dat de werkelijkheid waarin je wezen ingebed is, liefde is. In de stilte weten we dat onze geest zich ontplooit in liefde.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Nieuwe wegen … op weg naar een nieuw tijdperk!


‘Het is niet erg realistisch te verwachten dat de meerderheid van de nones binnen de huidige (geestelijke en institutionele) grenzen van de kerk een permanent thuis zal vinden. Maar centra van een open christendom, die vooral meditatiecursussen aanbieden, kunnen deze grenzen wel verleggen.’
‘Christenen die de moed hebben de huidige mentale en institutionele grenzen van de traditionele kerken te overschrijden en er, naar het voorbeeld van de heilige Paulus, in slagen voor allen alles te zijn en als zoekers met de zoekers nieuwe wegen inslaan, zullen daarmee waarschijnlijk de meest waardevolle dienst bewijzen aan de geloofwaardigheid en de vitaliteit van het geloof.’
De namiddag van het christendom
OP WEG NAAR EEN NIEUW TIJDPERK (blz.193)
(Kok Boekencentrum. Nl Utrecht)
Tomá? Halík (Praag, 1 juni 1948) Tsjechisch rooms-katholieke priester, filosoof en theoloog.


Lees meer...

Quote


bt.orval

 

 ‘Ik zal niet bang zijn want U bent altijd bij me, en U zult mij nooit verlaten om alleen mijn gevaren te trotseren.’
Thomas Merton

 

 

 

Een ervaring

 

Afbeelding1 In rust en stilte de diepere laag van het leven zoeken!
 
Terug thuis met een warm hart denk ik terug aan de abdij van Orval.
Wat was het daar heerlijk te vertoeven.
De rust voelde als thuiskomen na 7 jaren van geluk en veel verdriet!
Wat heb ik lieve en warme mensen tegengekomen, die ook de diepere laag van het leven zochten!
Rust en stilte geeft tijd om na te denken.
En effen jezelf te ontmoeten waar je tegenaan loopt en probeert ervan los te komen. Bij mij was het vooral de controle los te laten.
Veel opgestoken van de woorden van priester Dirk die de bijbel analyseert en er zijn woorden aan brengt.
Liefde, stilte, natuur, genieten van kleine dingen heb ik  allemaal beleefd tijdens de dagen in Orval!
Dankjewel dat mijn zus en ik erbij mochten zijn.
Als God het belieft wil ik volgend jaar er terug bij zijn.
Liefs
Shirley 
Een jonge deelneemster.
Stille abdijdagen Orval mei 2023

meer getuigenissen:klik hier

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Contemplatief leven houdt aandacht in voor de armste mensen.
We leven in een tijd waarin de aandacht voor de armste mensen niet wordt aangemoedigd. De roep om welvaart klinkt steeds luider, terwijl de stem van diegenen die in armoede leven verstomt. (…) We negeren alles wat onaangenaam is en leed veroorzaakt en we verheerlijken fysieke kwaliteiten alsof dat het belangrijkste doel in het leven is. (…)
Arme mensen worden momentopnames die ons kortstondig kunnen raken, maar wanneer we ze in levende lijve tegemoetkomen op straat, kijken we geërgerd de andere kant op. Haast, de dagelijkse metgezel van ons leven, weerhoudt ons ervan halt te houden om voor anderen te zorgen. De parabel van de barmhartige Samaritaan (cf. Lc 10, 25-37) is niet zomaar een verhaal uit het verleden; maar een uitdaging voor ieder’ van ons, in het hier en nu van ons dagelijks leven.

Het delegeren van taken aan anderen is gemakkelijk, geld aanbieden zodat  anderen aan liefdadigheid kunnen doen, is een genereus gebaar; maar persoonlijk betrokken raken is de roeping van ieder christen.
Paus Franciscus voor de Werelddag van de Armen (19 november)



 



 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Tekst en Onderricht op 20 juni 2023

OPEN CONTEMPLATIEF HUIS OOSTENDE LEERHUIS VOOR CHRISTELIJKE MEDITATIE
werkjaar 2022-2023

Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)

Onderricht op 20 juni 2023

In dit onderricht waarvoor we voor het laatst
inspiratie putten uit het boek van Basil Pennington over Centering Prayer, kijken we naar de figuur van Maria, de moeder van Jezus van Nazaret, door de kerkgemeenschap de Moeder Gods genoemd.
Deze titel wijst ons meteen op de grote dienst die Maria aan de mensheid bewezen heeft,
een dienst waartoe God ook zijn uitverkoren volk riep,
een dienst waartoe ook de kerkgemeenschap geroepen is en ieder van ons, iedere gedoopte christen.
Het is het openbaren van Gods liefde voor de mensen aan de mensen. In het woord ‘openbaren’ is duidelijk het woord ‘baren’ te vinden.
God openbaren is God ‘baren’,
is Hem een menselijk leven, een menselijke gestalte geven.
Thomas Keating, de medestichter en bezieler van Contemplative Outreach,
beschreef de doelstelling van meditatie en meditatieonderricht in nagenoeg dezelfde termen:
een bijdrage leveren aan het leren kennen en ervaren van Gods liefde. Maar wie die liefde wil leren kennen en ervaren,
moet eerst zelf van die liefde bewust worden. Meditatie is erop gericht ons van Gods aanwezigheid en van zijn liefde bewust te worden.

Lees meer...

Tekst en onderricht 6 juni 2023



Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)

Onderricht op 6 juni 2023

In het 13de hoofdstuk van zijn boek Centering Prayer
geeft Basil Pennington antwoorden op meerdere vragen over meditatie.
In ons vorig onderricht hadden we al
een aantal van die antwoorden verwerkt.
Nu komen nog een aantal items aan bod.

Pennington stelt dat we in ons mediteren geen angst moeten hebben
voor de invloed van ‘evil spirits’ als onze geest en ons hart geopend is.
Als we werkelijk in ons centrum vertoeven
en alle beelden en alle gedachten hebben losgelaten
zijn we daar buiten het bereik van welke invloed dan ook.
We zijn er veilig en vrij.
En we mogen er ons ook vrij en veilig weten
t.o.v. van schuldgevoelens en drukkende herinneringen aan vroeger falen.
Onszelf confronteren met wat in ons leven verkeerd was, is niet slecht,
maar men dient daar niet in te overdrijven.
Men dient niet constant aan gewetensonderzoek te doen
en daar is de tijd voor de meditatie zeker niet voor bedoeld.
Schuldgevoelens en benauwende herinneringen aan vroeger falen
dienen we in onze meditatietijd los te laten
zoals iedere andere emotie of gedachte.
Bovendien mogen we ons bewust worden van Gods liefde
en ons aanwezig zijn bij zijn liefdevolle aanwezigheid
bevrijdt ons van de druk ons te bewijzen in de wereld
en helpt ons om de strijd te staken om in de wereld
emotioneel en sociaal te overleven.

Lees meer...

Tekst en onderricht 2 mei



Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)

Onderricht op 2 mei 2023

Jezus zegt tot ons:
Mt 11, 28 Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken.
Gebed moet ons spiritueel rust en verlichting schenken en Jezus nodigt ons tot zo’n rustgevend gebeuren uit,
zoals Hij een vriend uitnodigt tot een ontspannende intieme maaltijd. Gebed zou echter niet alleen spirituele rust moeten schenken,
maar zelfs psychologische en fysieke vernieuwing en sterkte. In dit verband is er veel gelijkenis tussen meditatie en slaap.
Treden we onze slaap niet ontspannen in
dan is de kans groot dat we niet uitgerust ontwaken.
Leggen we ons ontspannen te ruste
dan zullen we wellicht ook verfrist opstaan uit de slaap.
Zo dienen we onze meditatietijd ook ontspannen in te treden en het is raadzaam enkele tijd te spenderen aan relaxatie vooraleer we de twintig minuten mediteren starten.
Pennington geeft ons enkele relaxatietechnieken,
heel simpele oefeningen die ons voor ons gebed kunnen vrijmaken. Alleen al het gegeven dat we onze aandacht op die oefeningen richten kan al een innerlijk loslaten
van onze drukke bezigheden en bezorgheden betekenen. Van die technieken presenteren we er nu drie,
oefenen die we kunnen doen als we in groep mediteren zonder dat ze de aandacht van anderen op ons vestigen. Het zijn discrete oefeningen die we zittend kunnen doen.

Lees meer...

tekst en onderricht 16 mei 2023

 


Bron van het onderricht:

Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)

Onderricht op 16 mei 2023

Men kan zich de vraag stellen

of meditatie als gebedsvorm geschikt is voor iedereen?

Een meditatieve ingesteldheid is essentieel voor iedere gebedsvorm. Bedoeld wordt: het aandachtig aanwezig zijn bij de Aanwezige waarbij alle andere ‘bewustzijnsinhouden’ worden losgelaten.

Of zoals in de aanhef van de prefatie gesteld wordt:

met ons hart bij de Heer zijn.

Op de vormselviering lieten we het korte bericht over Jezus’ doopsel in het Marcusevangelie horen:

In die tijd vertrok Jezus uit Nazaret in Galilea en liet zich in de Jordaan door Johannes dopen.

En op hetzelfde ogenblik dat Hij uit het water opsteeg, zag Hij de hemel openscheuren

en de Geest als een duif op zich neerdalen. En er kwam een stem uit de hemel:

'Gij zijt mijn Zoon, mijn veelgeliefde, in U heb Ik welbehagen.'

Maar we lazen ook het daaropvolgende vers voor.

Terstond dreef de Geest Hem naar de woestijn.

Aan onze vormelingen gaven we aan het initiatief van de Geest deze uitleg: de Geest drijft Jezus naar de woestijn weg van de wereld en de massa omdat er daar te veel stemmen zijn die hemelse stem overstemmen

en niet spreken over Gods onvoorwaardelijke liefde

maar over de noodzaak om aan allerhande verwachtingen te beantwoorden om een geliefd en aanvaard mens te zijn.

Lees meer...

tekst en onderricht 18 april



Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)

Onderricht op 18 april 2023

Basil Pennington benadrukt voor allen,
die zich willen wijden aan het contemplatief gebed, het belang van de dagelijkse lectio divina,
het dagelijks lezen van een Schriftwoord,
een activiteit waaraan we best tien minuten per dag spenderen.
Als we immers contemplatie of het contemplatief gebed definiëren als met een open geest en een open hart
aandachtig aanwezig zijn bij de Aanwezige
dan is de Schrift zeker ook datgene waardoor de Aanwezige aanwezig is.
Daarom dienen we onze Bijbel niet zomaar
als een gewoon boek naast zovele andere te beschouwen en lezen we een Schriftwoord ook niet zomaar
als een leestekst naast vele andere.

Lees meer...

Meer artikelen...

  1. Tekst en Onderricht 4 april 2023
  2. Onderricht op 7 maart 2023
  3. Onderricht 21 fenrauri 2023
  4. Tekst en onderricht 7 februari 2023

Pagina 1 van 4

  • Start
  • Vorige
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • Volgende
  • Einde

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top