Onderricht op 7 maart 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 7 maart 2023
Mc 9, 2 Zes dagen later nam Jezus Petrus,
Jakobus en Johannes met zich mee en bracht hen boven op een hoge berg, waar zij geheel alleen waren.
Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd:
3 zijn kleed werd glanzend en zo wit als geen volder ter wereld maken kan. 4 Elia verscheen hun samen met Mozes en zij onderhielden zich met Jezus.
5 Petrus nam het woord en zei tot Jezus:
“Rabbi, het is goed dat wij hier zijn. Laten we drie tenten bouwen, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.”
6 Hij wist niet goed wat hij zei, want ze waren geheel verbluft.
7 Een wolk kwam hen overschaduwen en uit die wolk klonk een stem: “Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, luistert naar Hem.”
8 Toen ze rondkeken,
zagen ze plotseling niemand anders bij hen alleen dan Jezus.
Deelnemen aan de eucharistieviering of een meditatietijd doorbrengen is als met Jezus de vlakte van het alledaagse
en de alledaagse bezigheden verlaten om met Hem alleen te zijn.
Het is opgaan naar een plaats waar niets te vinden is en waar wij ook niets te doen hebben,
en daarom ook niemand zijn van enig belang en enige betekenis. We gaan er heen vanuit ons geloof in Jezus en onze liefde voor Hem. Niet om er iets te doen wat nuttig is.
Maar als we het in het gebed uithouden kan ons ook verlichting te beurt vallen. Hoewel we niet mediteren met de bedoeling deze ervaring te hebben
- de leerlingen wisten ook niet wat hen te wachten stond – kan deze ervaring ons vervullen met grote vrede en vreugde,
Onderricht 21 fenrauri 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 21 februari 2023
In het spirituele leven en op het spirituele pad zijn misleiding en vergissing reële mogelijkheden.
We kunnen denken Gods wil te doen, menen zijn stem te horen en vermoeden Hem te ervaren.
Maar het kan evengoed een denken, een horen en een vermoeden zijn van iets dat ons van God en van ons ware zelf verwijdert.
Eenheid met God en echt onszelf worden
vallen ons niet onmiddellijk te beurt, maar zijn de vruchten
van een lang en vaak pijnlijk proces, van een lange pelgrimstocht.
Op deze tocht en gedurende dat proces
is onze praktijk van innerlijk contemplatief gebed, van meditatie een trouwe, helpende en steunende metgezel.
Er is slechts één criterium om te weten dat we op goede weg zijn en dat is hetgeen Jezus zijn leerlingen voorhoudt:
Aan de vrucht kent men de boom. (Mt 12, 33)
Dé vrucht waardoor men vooruitgang kan waarnemen is liefde, en deze vrucht brengt alle andere vruchten voort,
die we kunnen aanduiden in één woord:
(Eng. compassion) medeleven, mededogen.
Bedoeld wordt: het meevoelen, meeleven, aanwezig zijn met het goede hart bij de werkelijkheid van God, de schepping, de medemens en onszelf.
Het is een aanwezig zijn in harmonie en vrede, een ons thuis voelen bij…
Maar een andere vrucht, een andere indicatie van het goed op weg zijn, is een pijn, een verdriet, namelijk, het besef van vervreemding.
We worden bewust dat we leefden in een land
van zelf opgebouwde, oppervlakkige en valse werkelijkheden,
Tekst en onderricht 17 januari 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 17 januari 2023
Het vermogen tot denken en nadenken heeft de mens de mogelijkheid gegeven
zich een wereld te creëren en de natuur te beheren. Wetenschappelijk, economisch, politiek, sociaal en cultureel denken wordt dan ook zeer gewaardeerd en ‘denkers’ staan in groot aanzien. Ook theologische en spirituele denkers genieten waardering.
En in vele vormen van gebed
nemen het denken en de verbeelding een voorname plaats in. Dit is niet het geval in meditatie.
Is er hier weliswaar geen sprake van ontkennen of onderdrukken van het denken,
maar wel van loslaten van denken, gedachten en verbeelding. Pennington somt vijf soorten gedachten op.
Vooreerst zijn er de simpele en eenvoudige gedachten
die de constante gedachtestroom in ons bewustzijn voeden en vullen.
Tekst en onderricht 7 februari 2023
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 7 februari 2023
In onze prestatiegerichte maatschappij is er een tendens
om veel menselijke bezigheid te beschouwen als een te realiseren project.
Dat zou ook durven gelden voor het gebed en vooral als men de traditionele lijn van lectio, meditatio, oratio en contemplatio
ziet als een progressieve voortgang waarin contemplatie
dan als hét te realiseren doel voorop gesteld zou kunnen worden. Eenheid met God wordt dan ook een te realiseren ideaal.
Uiteraard willen we allen wel eens
van een diepe ervaring van eenheid met God genieten.
En dus kunnen we deze verwachting heel intens koesteren
als we ons op het pad van spirituele oefeningen en meditatie begeven.
Maar het gevaar dat hier opduikt is
dat we een bepaalde ervaring identificeren met een evolutiestadium en ons mediteren en contemplatief bidden ook zien
als een meer geëvolueerd spiritueel bezig zijn.
Tekst en onderricht 3 januari 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 3 januari 2023
In mijn nieuwjaarswensen heb ik een fragment opgenomen
van de bekende toespraak van Seattle, stamhoofd van de Dwamish-indianen, een toespraak die hij hield in 1854 als antwoord op de vraag
om de stamgronden te verkopen:
We kunnen inderdaad een mens pas begrijpen als we weet hebben van zijn of haar dromen,
hoop, verwachting, visioenen en diepste verlangens, dat alles wat meestal onuitgesproken
als een verborgen agenda ons leven bepaald. En wat onze diepste verlangens betreft,
mogen we niet aannemen dat God ze zelf in ons hart heeft gepland, en deze verlangens uiteindelijk allemaal uiting zijn
van het allerdiepste verlangen: bij, in God zijn?
In wat we actief gebed noemen spreken we onze dromen, hoop, verwachting, visioenen en verlangens uit
en daarbij zijn ons denken en onze verbeelding
grote deelnemers aan het gebed.