Homilie voor het hoogfeest van Allerheiligen
1 november 2016
Door het gegeven dat we in de Rooms-Katholieke kerk mensen heilig verklaren,
zouden we wel eens kunnen denken dat ‘heilig worden’
iets is dat weggelegd is voor buitengewoon bijzondere mensen
die door God op een buitengewoon bijzondere manier begenadigd zijn geweest
en dus geen ideaal is dat wij kunnen nastreven.
Vanaf de 15de eeuw tot na het Tweede Vaticaans concilie
leefden we in de onzalige tijd waarin vanuit dat denken ook verkondigd werd
dat het verlangen om heilig te worden als pretentieus zondig diende veroordeeld te worden
zoals ook het verlangen naar mystieke eenheid met God.
God verleende die gunst alleen aan enkelen
zoals Hij ook alleen Maria van Nazaret tot moeder van Christus geroepen had
waardoor Maria inderdaad de ‘gezegende boven alle vrouwen’ werd
en niet langer de ‘gezegende onder de vrouwen.’
Het is tijd om dat onzalig denken los te laten.
Homilies voor de 14' zondag door het Jaar C
3 juli 2016
'Vrede' is het belangrijkste woord van de eucharistieviering.
'Vrede' is eigenlijk hét thema van de eucharistieviering.
De vredewens moet na het kruisteken het eerste woord zijn.
We gebruiken er de vredewens waarmee Paulus zijn brieven begint:
Genade zij u en vrede van God onze Vader en van de Heer Jezus Christus.
En 'vrede' is letterlijk het laatste woord van de viering:
Gaat nu allen heen in vrede.
Om vrede bidden we in de eucharistieviering:
Heer Jezus, geef vrede in uw Naam.
Lam Gods, dat wegneemt de zonden der wereld. Geef ons de vrede.
De vrede wordt ons in de viering ook toegewenst.
Iedere eucharistieviering moet uiteraard een vredevol samen zijn zijn.
We vragen ook om vergeving,
dat de Heer ons zou bevrijden van alles wat onze vrede verhindert of stuk maakt.
Homilie voor de 24 de zondag door het jaar B
13 september 2015
In de zondagsvieringen van dit liturgisch jaar, het zgn. B-jaar,
lezen we meestal uit het Marcusevangelie.
Dat is het oudste evangelie, geschreven rond het jaar 65, waarschijnlijk in Rome.
Er is een theorie die zegt dat het geschreven is
om zonder onderbreking voorgelezen te worden.
Het bevat tenslotte maar 622 verzen en een vlotte lezer doet daar 40 minuten over.
Het zou kunnen geschreven zijn voor de kerk van Rome
om tijdens de paasnacht dus in zijn geheel voorgelezen te worden.
Homilie voor de 12' zondag door het jaar C
19 juni 2016
De Joodse filosoof Martin Buber zei ooit:
“Succes is geen naam van God.”
Toch is God lange tijd een succesverhaal geweest
en de Kerk heeft van het succes van God geprofiteerd
om haar bezit, macht en aanzien te vermeerderen.
Ook nu nog zijn er mensen werkzaam in de Kerk,
mannen zowel als vrouwen, leken zowel als gewijde ambtsdragers, die van succes dromen,
een wondermiddel om weer ‘veel volk in de kerk’ te krijgen,
een catechese die jongeren echt enthousiasmeert
en hen voor jaren tot trouwe aanhangers van ons initiatief maakt.
Maar is men zoekend naar dat wondermiddel
en naar die wondercatechese en wonderverkondiging wel met God bezig?
Homilie voor de 11de zondag door het jaar
Homilie voor de 11de zondag door het jaar B
14 juni 2015
De “parabels van het zaad” in Marcus 4 zijn parabels tegen moedeloosheid en ongeduld.
De groeikracht waarover Jezus het heeft in die parabels
is de kracht is van verandering, de kracht van de transformatie.
Het evangelie staat werkelijk vol met verhalen van verandering:
mensen ontmoeten Jezus en de kracht van het geloof doet veranderen, genezen.
Denken we maar aan het verhaal van de bekering (genezing) van Zacheüs
en de vele genezingsverhalen.
Daar geschiedt de verandering in een opvallend en eenmalig gebeuren.
Maar ook de parabels van de groeikracht van het zaad zijn wonderverhalen.
Ook daar geschiedt een wonder, verandert er iets:
iets kleins wordt iets groots, iets weinig wordt veel.