tekst en Onderricht op 5 november 2024
Onderricht op 5 november 2024
5 november 2024
Afwezigheid van angst en onszelf zijn*
Wedijveren houdt kinderen al vroeg in de ban.
Wedijver is er immers waar ego’s aanwezig zijn
en is een gevolg van de natuurlijke drang van het ego om dominant te zijn, een drang die zich op verschillende wijzen kan uiten,
ook op erg zgn. spirituele wijzen, ook in nederig gedrag.
Het ego wil een dominante positie innemen
omdat deze positie als de veiligste gedacht en aangevoeld wordt.
Deze dominantiedrang zou - zoals alle uitingen van egoïsme
en het egoïsme zelf - slechts een noodzakelijke groeifase mogen zijn, een fase die getranscendeerd dient te worden,
zo, dat ze slechts de status van overgangsfase behoudt.
Mensen kunnen er echter altijd bewust of onbewust voor kiezen om niet te groeien en eveneens loert altijd het gevaar tot regressie. Maar mensen kunnen ook altijd kiezen voor transcenderende groei. Het tijdstip om die keuze te maken en te groeien is altijd nu.
Maar in een wereld waar het ego steeds gepromoot wordt is dit een boodschap die niet gehoord mag worden.
De transcenderende groei komt er immers
door contact met ons centrum, het contact dat steeds verhinderd wordt in en door een consumptie- en concurrentiemaatschappij.
Dit contact zoeken we te beleven in meditatie,
een zoektocht die geen streven en wedijveren inhoudt.
Onderricht op 1 oktober 2024
Onderricht op 1 oktober 2024 Een weg naar grotere liefde
Als een wereld getekend is door angst, is er in die wereld geen vrijheid. Ook in ons innerlijk kan er een wereld van angst zijn.
In de praktijk van de meditatie
kan men met die wereld geconfronteerd worden
in de storende en verstrooiende onware en ondoelmatige gedachten. We gaan deze gedachten niet ontkennend wegduwen,
maar ze erkennen als onwaar en ondoelmatig
en door onze aandacht opnieuw op ons gebedswoord te richten hen zachtjes leren loslaten.
Zo worden we innerlijk vrijer.
Maar niet alleen angstige gedachten en gevoelens storen ons en beroven ons van innerlijke vrijheid.
Ook de emoties en gedachten die in ons opborrelen
vanuit het verlangende ik als plannen, fantasieën en wensdromen.
Waar het plannen betreft kunnen die ons voorkomen als spontaan en creatief en vaak als goede ingevingen.
Maar ze hebben dezelfde bron als de angstige gedachten
en zijn er eigenlijk zeer verwant mee. En dat blijkt als naast het verlangen ook de vrees voor niet erkenning of mislukking van onze plannen opdaagt.
Vrijheid is afwezigheid van angst
tekst en Onderricht op 17 september 2024*
Onderricht op 17 september 2024* Feestdag van Hildegard von Bingen
Het vinden van een weg
Mensen willen de rationaliteit van de wetenschap aanhangen. Maar velen willen ook religiositeit niet loslaten.
In wijsheid zoekt men een rationele religiositeit. En die wijsheid zoekt men soms ver.
Daarvan getuigen in boekhandels de vele uitgaven over esoterie.
Dit wijst én op een spirituele honger én op religieuze ontworteling
en ook op het falen en het onvermogen van het kerkelijk christendom om op die spirituele honger een antwoord te geven.
Toch heeft het christendom zich altijd willen aanpassen
aan de noden van de wereld, zoals ook nu vele vormen van spiritualiteit zich richten op en zich willen aanpassen aan de psychologische
en therapeutische noden van deze tijd. Men brengt zo veel kennis van wijsheid,
men zorgt voor ervaringen op het emotionele vlak,
maar dat is nog niet het ervaren van datgene waarop wijsheid gericht is. Men kan veel weten over iets en claimen iets te weten.
Maar echte kennis is meer dan weten,
meer dan een rationele verrukking en een emotionele genoegdoening. Dat geldt zeker voor de christelijke wijsheid,
die bovendien niet gelegen is in iets kennen, maar iemand kennen, zoals gezongen wordt:
U kennen, uit en tot u leven. (ZJ 728)
Christus kennen is ervaring en beleving, de beleving van de liefde.
Het is die ervaring en beleving
waaraan meditatie ons deelachtig wil maken. Meditatie is geen weg naar esoterische kennis, maar een weg naar grotere liefde.
Onderricht op 15 oktober 2024
Onderricht op 15 oktober 2024 Meditatie maakt ons vrij
“Nu komt de tijd dat men naar binnen ziet”
In deze versregel van Felix Timmermans wordt met ‘de tijd’
de herfst of de prille winter bedoeld, of de tweede levenshelft.
Het is dus de tijd van ‘ingekeerdheid’.
Ingekeerdheid, naar binnen zien, kan men ook duiden als het ononderbroken bewustzijn van Gods aanwezigheid,
het bewustzijn dat de heilige Augustinus ook ‘het oog van het hart’ noemde. ‘Voortdurend gebed’ is eveneens een goede aanduiding.
En ons ‘oog’, ons bewustzijn dat voortdurend op God gericht is
en dus voortdurend een eenheid met Hem tot stand brengt,
richt ons hart en onze geest ook op al het andere en op de anderen. De gerichtheid op onszelf houdt op,
de fixatie op onszelf waarin we gevangen zitten,
in dat ‘zelf’ met zijn angsten, problemen, verwachtingen, frustraties, met zijn verlangen ook naar een vorm van innerlijke rust,
deze van het ‘gerust gelaten worden’,
dat ‘zelf’ dat ons psychologisch kwetsbaar maakt
en ons vervreemdt van ons ware zelf en van anderen en van God. Ingekeerdheid heeft dus niets te maken met een angstig introvert zijn. Maar daaruit kunnen we onszelf niet verlossen.
Tekst en Onderricht op 3 september 2024
Onderricht op 3 september 2024* Een keerpunt in het leven
Het leven als een pelgrimstocht beschouwen is ons een bekend gegeven. Gedurende deze tocht kan zich een verandering voordoen,
namelijk de wording van een nieuwe mens,
eigenlijk de ontwikkeling van de mens die we in wezen zijn.
Het is een mens wiens ingesteldheid ontdaan is van alle angst en zelfzucht en wiens geest en hart vervuld zijn van liefde.
In geloofstaal: de mens die waarlijk
beeld en gelijkenis van God geworden is, de gelijke van Christus. Die mens is uniek en tegelijk verbonden met alles en allen.
Want alles en allen hebben dezelfde oorsprong en alles dient hetzelfde doel
en allen zijn we drager van hetzelfde wezen,
waarvoor we weliswaar op een unieke wijze transparant worden, dat we op een unieke wijze in ons leven ver-wezen-lijken.
De spirituele mens is de mens die zich dat alles meer en meer bewust wordt.
Het begin van dit bewust worden is een keerpunt in het leven.