Tekst en onderricht 25 uni 2024
MONASTIEKE WIJSHEID VOOR MENSEN VAN DE 21STE EEUW
Inspiratiebron voor een zinvol en gelukkig leven.
25 juni 2024
ZUIVERHEID VAN HART, over een leven de moeite waard om geleefd te worden.
Hoe kunnen we in het leven iets ontdekken dat blijft? Dat hangt af van de plaats waar je het denkt te vinden.
Als je de mechanismen van het leven onder de loep neemt – de systemen waarop alles steunt in onze moderne wereld – dan luidt het antwoord dat er niets blijvend is.
Zowel functies als de manier waarop zaken gebeuren, veranderen steeds weer. Ook de manier waarop je dingen doet, is aan verandering onderhevig.
Maar kijk je naar het hart, naar wat mensen doen omdat ze vinden dat ze zo meer heel worden, dan kan je iemand die een bepaald doel voor ogen heeft er veel gemakkelijker uitpikken.
Onze zuster Jerome was vierennegentig toen ze in de keuken viel en haar heup brak. Terwijl ze haar naar de ambulance brachten, riep ze tegen het keukenpersoneel: ‘Luister, laat die theedoeken maar liggen. Ik zal ze wel opvouwen als ik terug ben.’ Ze heeft, wat te verstaan valt, deze taak nooit meer kunnen opnemen.
Tekst en onderricht 26 maart 2024
LEERHUIS VAN DE CONTEMPLATIEVE DIALOOG 2023-2024
MONASTIEKE WIJSHEID VOOR MENSEN VAN DE 21STE EEUW
Inspiratiebron voor een zinvol en gelukkig leven.
26 maart 2024
CONTEMPLATIE, over zien zoals God ziet.
Contemplatie is de beleefde ervaring van het besef, het diepe besef, dat God zich rondom jou bevindt, voor jou en achter jou.
Dat Hij je roept, je beweegt, je in je diepste zelf uitnodigt om meer leven te vinden hier en nu.
Grote christelijke contemplatieven – samen met contemplatieven uit elke belangrijke spirituele traditie zoals Rumi, de soefi dichter, Dogen, de Japanse zenmeester, Thich Nhat Hanh, de boeddhistische wijze, Vevekinanda, de hindoeïstische asceet –
kunnen je overtuigen dat spirituele vrede je deel zal zijn wanneer je jezelf steeds meer in Gods aanwezigheid onderdompelt in je eigen leven,
in plaats van alleen maar routineoefeningen van de religie op je te nemen. De natuur wordt op die manier een springplank naar God.
De Schriften worden getuigenissen van Gods wil voor deze wereld.
Je eigen leven wordt het bewijs dat God reeds al de tijd met jou onderweg was.
Het komt er nu alleen op aan om de dialoog aan te gaan
in je hart, waar de Geest van God wacht om je eigen geest en hart te openen om God binnen te laten. Je begint in te zien, dankzij de getuigenis van al deze contemplatieven die je zijn voorgegaan,
Tekst en Onderricht op 1 april 2025
Onderricht op 1 april 2025
Wijsheid is universeel
maar drukt zich uit in meerdere talen en vormen.
Zo erkent men overal de noodzaak van zelfontlediging
- het leeg worden van het innerlijke van zichzelf, van het ‘ego’–
om te komen tot innerlijke vrede, tot standvastigheid, tot het verwerven van een open geest
en tot openhartigheid in spreken en handelen. Meditatie is een weg van zelfontlediging.
En op die weg, in de praktijk van de meditatie, zijn drie belangrijke ervaringen te vinden:
eenvoud, complexiteit en mislukking.
Mediteren is eenvoudig en het onderricht ervan ook. Ieder onderricht dat volgt op een eerste introductie is altijd slechts herinnerd worden aan.
En de wijze waarop men mediteert is eigenlijk ook eenvoudig en universeel. In meditatie komt het er dus op aan gedachten en emoties los te laten.
Meditatie is een oefening in geconcentreerde aandacht
door het blijven aandachtig uitspreken van de mantra of het gebedswoord.
Dat is niet moeilijk. Dat is niet ‘complex’.
Wij zijn ‘complexe’ wezens, de complexiteit is in ons.
En die is de oorzaak van ons mislukken,
of toch, datgene wat we in meditatie zouden mislukken noemen, namelijk, het ontbreken van concentratie en aandacht.
We moeten echter leren daarmee en met onze complexiteit om te gaan.
Op het spirituele pad is mislukking onvermijdelijk
en zelfs noodzakelijk, al is het maar om nederig te worden en te blijven.
In ons mediteren lijkt het eenvoudig aandacht schenken zo moeilijk dat het eenvoudige dus onuitvoerbaar lijkt.
Maar een groter falen zou het niet volharden zijn ondanks deze ‘mislukking’, het opgeven omdat ‘ik’ niet succesvol ben
en de zaak daarom niet succesvol lijkt.
Tekst en Onderricht op 15 april 2025
Onderricht op 15 april 2025
Freeman stelt dat het kruis zoiets is als een zenboeddhistische koan. De betekenis ervan vat je pas in de beleving.
En de betekenis ervan is paradoxaal.
Want ze is gelegen in de paradoxale waarheid dat sterven leven is. Er is geloof nodig om die waarheid te aanvaarden en te beleven, geloof dat ook duidelijk maakt wat geloven is: vertrouwen.
Het kruis verwijst natuurlijk naar de kruisiging.
Voor ons is de kruisiging meer dan een historische gebeurtenis waarvan de beleving alleen maar zou gelegen zijn
in het bewustzijn van de lijdende Christus.
De kruisiging is een goddelijk-menselijk gebeuren,
nl. het sterven waarin het goddelijke het menselijke raakt, waarin te beleven valt dat sterven de weg naar leven opent. Dat is wat het paasgebeuren openbaart.
Kruisiging hoort bij het paasgebeuren.
Tekst en Onderricht op 18 maart 2025
Onderricht op 18 maart 2025
Veel mensen zoeken geluk in tevredenheid en in goed gevoel.
Ook ‘bevrediging’ situeert zich in dit betekenisveld.
Niet alleen bevrediging van de behoefte aan voedsel en warmte, niet alleen seksuele bevrediging,
maar ook een antwoord op de behoefte aan aandacht en bevestiging. Uiteraard zijn al deze behoeften uitingen en elementen van ons ego en dit houdt nu absoluut geen moreel oordeel in.
De tijd en de energie en de creativiteit, die aan het tegemoet komen van deze behoeften besteed worden, alsook de wijze waarop,
zijn niet alleen cultureel bepaald, maar krijgen ook een eigen invulling afhankelijk van de groeistadia van de persoonlijkheid.
In ieder geval: het behoeftige ik blijft ons nabij,
maar bij sommigen kan het zich minder manifesteren, of minder direct, minder opdringerig en ‘beleefder’.
François Varillon schreef in zijn boek God is nederigheid, dat nederigheid als de afwezigheid van je ‘ik’ betrachten meestal afwezigheid van nederigheid is
en dat het ‘ik’ niet zomaar hoeft weggecijferd te worden, alleen moeten we er voor zorgen dat het minder opvalt en als het opvalt minder pedant en ‘hatelijk’.