‘Zelden, ja nooit heb ik het zo benaderd gevonden.’
Het artikel van pr. Dirk in nr. 67 van De Kovel, Monastiek tijdschrift voor Vlaanderen en Nederland, (thema John Main osb) heeft mij ten diepste geraakt. Zelden, ja nooit heb ik het zo benaderd gevonden. ‘Het niets’ bijvoorbeeld en Jezus gedreven naar de woestijn. Meditatie los van zich goed ‘voelen’. Ik vond er bevestiging in. Meditatie is een werk, een goed werk’ … ik moet het gewoon doen, hier, nu voor en midden in deze wereld.
Heel veel dank ervoor.
A.D.
"Vergevingsgezindheid: het einde van wraak."
Een getuigenis vanuit het Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit van 9 februari 2021:
“Een aantal lessen werden mij duidelijk:
1) Het moeilijke tot onmogelijke in een vergevingsproces is de juiste woorden vinden. Het onder woorden brengen van wat moet vergeven worden en van de vergeving zelf. Zeker van het kwaad, niet geschied uit onwetendheid, maar met opzet, met voorbedachtheid.
2) Vergeving door de benadeelde aan de pleger (wie vergeving geeft, wie vergeving krijgt) biedt aan beiden richting naar herstel, verdringt de spanningen van het verleden en opent perspectief voor de toekomst.
3) Vergeven gaat samen met zich bekeren. Door zich eerst zelf te wenden tot Gods Woord, waarin Hij zich openbaart krijgen wij de kracht en het recht te vergeven. Het versterkt ons geloofsfundament van de onvoorwaardelijkheid van liefde en barmhartigheid.
Vanuit mijn fascinatie voor de Goddelijke Schepping zie ik iets analoogs gebeuren in het heelal. De voortdurende evolutie creëert vernieuwende ruimte voor een entropische (uit)zuivering waarbij niets verloren gaat en alles een nieuwe plaats en functie krijgt, onophoudelijk en oneindig. Wanneer dit alles bezinkt word ik stil en luister naar de stilte.”
Guy VC
.