Jan van Ruusbroec (1293-1381)
23 januari 2018
(inleiding door pater Klaas Blijlevens, ofm)
“God wil helemaal de onze zijn en Hij wil dat wij helemaal de zijne zijn. Op hetzelfde moment dat wij ervaren dat God helemaal de onze wil zijn, ontspringt er in ons een begerig verlangen van een onmetelijke omvang, zo hongerig en diep.”
God als een eeuwige vuurgloed (Uit de Zeven Sloten: W 111,116)
Het wezen van God kan men zich als volgt voorstellen:
als een hitte van een onmetelijk vuur,
waarin alles verbrand is en verstild tot een gestage gloed.
Zo moet men ook de bevredigde minne voorstellen,
die hetzelfde is als het genieten van God en mens.
Ze lijkt op een vloed die tot stilstand kwam
en toch grondeloos blijft en eindeloos aangroeit.
Alle heiligen zijn daar samen met God in weggevloeid,
helemaal thuis in een onbepaald genieten.
Toch is dit genieten ook weer wild en woest:
het is een verdwalen in een wereld zonder vormen
en waarin nooit of nergens gedaanten onderscheiden kunnen worden.
Dat is de zaligheid van ons aller uiteindelijk éénzijn.
Johannes CASSIANUS
26 december 2017
Waarachtig geduld en kalmte kun je niet veroveren, en ook niet vasthouden,
als je niet nederig van hart bent.
Ze berusten op innerlijke eenvoud.
Een cel of de woestijn is heus niet nodig als hulpmiddel of toevluchtsoord.
Als je vanbinnen maar deemoed kent.
Als we geprikkeld reageren zodra iemand ons ergert,
is er duidelijk geen vaste ondergrond van deemoed in ons.
Het minste zuchtje wind dreigt ons ‘huis’ van geduld al omver te blazen.
Is dat wel echt geduld,
als we onze innerlijke rust alleen maar bewaren kunnen als die niet bedreigd is?
Augustinus van Hippo
26 september 2017
Augustinus, kerkvader (354-430)
“Dat is het authentieke geluk, als wij onze vreugde in U zoeken, gegrond in U en opgewekt door U. Dat is het ware, iets anders bestaat er niet. Wie denkt dat geluk elders te vinden is, jaagt een andere vreugde na en niet de ware.”
Waar en wanneer heb ik dan een gelukkig leven voor mezelf gekend,
zodat ik het mij kan herinneren, het kan liefhebben en ernaar verlangen?
Het verlangen naar geluk is niet alleen iets van mij en een paar vrienden,
het is iets dat iedereen kent.
Als we dit niet zeker wisten, zouden we het niet met vastberadenheid van wil verlangen.
Maar wat betekent dat?
Als men aan twee mensen vraagt of ze in het leger willen dienen,
kan het voorkomen dat de ene antwoordt dat hij dat graag wil doen en de andere niet.
Maar als men ze vraagt of ze gelukkig willen zijn,
BÉNÉDICTE LEMMELIJN
28 november 2018
“Geef je niet over aan verdriet en kwel jezelf niet met gepieker.
Blijdschap doet een mens leven, en een vrolijk mens leeft lang.
Ontspan je, spreek jezelf moed in en houd verdriet op een afstand,
want verdriet heeft velen te gronde gericht en dient geen enkel doel.”
(Wijsheid van Jezus Sirach 30,21-23)
De jongste tijd heeft zowat elk ‘life-magazine’ het in zijn rubriek ‘wellness’
over ‘mindfulness’ en ‘positieve psychologie’.
We krijgen ‘eenvoudige oefeningen’ aangereikt
om te komen tot ‘harmonie’ in ons leven en om ‘positief te leren denken’.
We worden aangemaand ‘bewust te leven in het nu’…
Ook zonder God wordt er naarstig diepgang en innerlijke vrijheid gezocht.
En ook al is dit fenomeen misschien een modetrend geworden
en is de commercialisering van deze tendenzen zeker niet veraf,
we constateren dat mensen zich stilaan wel degelijk bewust worden van het feit
dat ons leven ten diepste echt niet die ‘ratrace’ hoeft te zijn die we er soms zelf van maken.