Madeleine Debrêl
24 maart 2015: Madeleine Delbrêl
Madeleine Delbrêl werd geboren op 24 oktober 1904 in de Dordogne-streek in Frankrijk en overleed op 13 oktober 1964. Zij was een Franse Christelijke mystica, maatschappelijk werkster, schrijfster en dichteres.
Ze groeit op in een familie die onverschillig staat tegenover religie en haar atheïsme wordt door haar studies alleen maar dieper en steviger gefundeerd. Maar ze blijft nadenken en zoeken en vragen stellen, bijvoorbeeld over het godsgeloof van sommige van haar vrienden. Ze gaat de godsvraag niet uit de weg en beslist op een bepaald moment elke dag te bidden. Al lezend en nadenkend vindt ze God, wordt ze door God in haar gebed gevonden, beseft ze later. In een periode van afbrokkelende christenheid kiest ze ervoor om in eigen land ‘missionaire sans bâteau’ te worden. Met enkele vriendinnen gaat ze wonen en werken in Ivry-sur-Seine, een door communisten bestuurde gemeente in de rand van Parijs. Daar wil ze met haar leven getuigen van haar geloof. Zij oordeelt niet en laat niemand in de steek.
Anselm Grün
24 februari 2015: Anselm Grün
Anselm Grün, osb, (Junkershausen, 14 januari 1945) is een Duitse Benedictijnerpater, schrijver van spirituele boeken, referent in spirituele thema’s, geestelijk verzorger en cursusleider voor meditatie- en contemplatieve trainingen. Anselm Grün sloot in 1964 zijn studie aan een gymnasium te Würzburg af en trad datzelfde jaar tot het noviciaat toe van de nabijgelegen benedictijnenabdij van Münsterschwarzach.
Van 1965 tot 1971 studeerde hij filosofie en theologie in Sankt-Ottiliën in Rome. Hij promoveerde in 1974 in de theologie. Tussen 1974 en 1976 concentreerde Grün zich op bedrijfswetenschappen in Neurenberg en in 1976 verscheen tevens zijn eerste boek, Reinheid der Hersens. Het was het eerste in een rij van meer dan 200 boeken. Sinds 1977 werk Anselm Grün als cellarius van de abdij en is tevens verantwoordelijk voor de 20 bedrijven van de abdij en de missiewerken (missieprocuur).
Laurence Freeman
23 september 2014: Laurence Freeman
Laurence Freeman, geboren in Londen in 1951, liep school bij de benedictijnen en behaalde in Oxford een Masters Degree Engelse literatuur. Na enkele jaren professionele ervaring bij de Verenigde Naties, in de commerciële bankwereld en als journalist, trad hij in bij de Benedictijnen. Zijn spirituele leider was John Main, die hij reeds vele jaren kende. In 1975 assisteerde hij hem bij het oprichten van het eerste Christelijke meditatiecentrum in Londen. Samen vertrokken zij naar Canada om er in 1977 een Benedictijnengemeenschap te stichten met als doel de meditatie te onderrichten en te beoefenen. Van daaruit is de gemeenschap wereldwijd gaan groeien. Na de dood van John Main in 1982 volgde Laurence Freeman hem op. Sindsdien reist hij de wereld rond om het werk van John Main voort te zetten. In 1991 werd formeel de Wereldgemeenschap voor Christelijke Meditatie (WCCM.) opgericht en Laurence Freeman werd er de spirituele leider van. Laurence Freeman is Benedictijner monnik van de abdij van Christ the King, Cockfoster, Londen. Vanuit het Internationaal Centrum van de WCCM. in Londen staat hij ten dienste van het wereldwijd netwerk van meditatiegroepen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Australië, Afrika en Azië. Hij is ook actief betrokken in de contemplatieve ontmoetingen met andere religies. Hij is evenals John Main auteur van verschillende boeken en veel audio- en videomateriaal.
(Bron: www.wccm.nl/wccm/laurence-freeman)
Simone Pacot
8 oktober 2014: Simone Pacot
Simone Pacot is emeritus advocate van het gerechtshof van Parijs. Samen met het team van stichting Bethesda geeft zij sinds vele jaren sessies over het doordringen van het evangelie tot in de diepste diepten van het menselijk wezen. Pacot is emeritus advocaat aan het gerechtshof van Parijs. Als adolescent voelde ze zich aangetrokken tot het christelijk geloof en liet ze zich dopen. Ze kampte met relationele problemen en een bevriend priester raadde haar aan psychotherapie te volgen. Die ervaring bracht haar tot grote inzichten zowel in haar eigen persoonlijkheid als in haar problematiek. Vanaf toen koppelde ze haar christelijk geloof aan opvattingen uit de psychotherapie. De vijf levenswetten die ze vond zijn de basis van haar gedachtegoed en kunnen ook vandaag nog een grote hulp zijn. Simone Pacot woont in Parijs.
Jeroen Witkam
25 november 2014: Jeroen Witkam
Jeroen Witkam werd geboren op 3 september 1931 te Goes. Zijn leven is een zoektocht naar spiritualiteit voor zichzelf en anderen. Zijn uitgangspunt was de ontmoeting met de God van de Bijbel. Langs monastieke weg diepte hij deze ervaring uit. Hij gaf hier decennia lang vorm aan als abt. Hij studeerde aan de Gregoriana in Rome theologie en Bijbelwetenschappen. Hij verdiepte zich in de vroeg christelijke mystiek van Evagrius en de middeleeuwse ‘minne’-mystiek van Bernardus van Clairvaux, Hadewych en Ruusbroec. Zijn functie als abt stelde hem in staat om zijn ervaring in bredere kring uit te dragen in spreekbeurten en retraites in Nederland, België, Amerika, Afrika en India. De kennismaking met Zen was een herkenning. De eenvoud, de helderheid en het diepingrijpende karakter van Zen was voor hem aanleiding om zich verder te verdiepen in deze van oorsprong oosterse weg. Hij zocht naar mogelijkheden om anderen ook te laten delen in deze weg naar stilte en behoorde tot de eersten die Zen in Nederland introduceerden. Onder de huidige zenmeesters in Nederland zijn er, die hun eerste stappen op de 'zen'-weg, onder zijn leiding mochten zetten. Zoals Jef Boeckmans en zijn goede vriend Ton Lathouwers. In 1970 had hij zelf zijn eerste sessie bij Karl Graf von Dürckheim in Todtmoos-Rütte. (Hara yoga richting Zen). In 1971 organiseerde hij de eerste zen-sesshin binnen een Nederlandse abdij. Leerbevoegdheid van Lassalle om zelf zen-sesshins te geven, kreeg hij in 1974.
Benedictus XVI
23 december 2014: Benedictus XVI (Joseph Ratzinger)
Paus Benedictus XVI, de 265ste bisschop van Rome, werd op 16 april 1927 als Joseph Ratzinger geboren in het Duitse stadje Marktl am Inn, in het bisdom Passau (Beieren). In 1939 vatte hij zijn humaniorastudies aan in Traunstein, een stadje vlakbij de Oostenrijkse grens. Na de oorlog trok Joseph Ratzinger naar het seminarie. Van 1946 tot 1951 studeerde hij filosofie en theologie aan de filosofisch-theologische hogeschool in Freising en aan het Georgianum van de universiteit van München. Hij raakte er vertrouwd met het werk van onder meer Martin Heidegger, Karl Jaspers, Friedrich Nietzsche, Martin Buber en Paul Bergson – boeken die in die tijd in geen enkel seminarie in Rome op het programma stonden. Op 29 juni 1951 werd hij samen met zijn drie jaar oudere broer Georg tot priester gewijd in de kathedraal van Freising. In 1953 werd hij doctor in de theologie en nauwelijks een jaar later – hij was toen 26 jaar – werd hij docent dogmatiek en fundamentele theologie aan de Filosofisch-Theologische Hogeschool van Freising. Vanaf april 1959 doceerde hij fundamentele theologie in Bonn. Daar werd hij opgemerkt door kardinaal Joseph Frings, de toenmalige aartsbisschop van Keulen, die hem als raadgever meenam naar het Tweede Vaticaans Concilie en ervoor zorgde dat hij van 1962 tot 1965 ‘peritus’ (deskundige) was tijdens het concilie. Ratzinger leverde er een belangrijke bijdrage tot Dei Verbum ('Het Woord Gods'), de dogmatische constitutie over de goddelijke openbaring). In 1963 verhuisde Joseph Ratzinger van Bonn naar de Universiteit van Münster en in 1966 werd de beloftevolle professor op aanbeveling van Hans Küng docent in Tübingen. Vanaf 1969 doceerde hij aan de Universiteit van Regensburg, waar hij in 1976 ook vicepresident werd. Joseph Ratzinger bleef er tot het einde van zijn academische loopbaan. In 1972 richtte hij met bekende theologen als Hans Urs von Balthasar en Henri de Lubac het gerenommeerde katholieke tijdschrift Communio op.