François Varillon
26 mei 2015: François Varillon
François Varillon, geboren op 28 juli 1905 te Bron (in de banlieu van Lyon) en gestorven op 17 juli 1978 te Lyon, was een Frans Jezuïet en theoloog en één van de markante figuren van het Franse katholicisme in de 20e eeuw. Eén van de grote projecten die zijn leven getekend hebben is de rijkdom en de essentie van het christelijke geloof over te brengen in een voor iedereen toegankelijke taal. Daarin zijn de uitspraken ‘dat God liefde is’ (Johannes) en ‘dat we geroepen zijn tot vrijheid’ (Paulus) de basisinspiratie van wat hij uiteindelijk wilde doorgeven. Doorheen zijn geschriften en zijn conferenties heeft hij verschillende generaties van christenen getekend. Hij nodigde hen doorheen zijn boeken uit tot het ontdekken van een nieuw gelaat van God. Ook zijn apostolaat bij jongeren en zijn begeleiding van gezinsgroepen hebben mee geleid tot de ontwikkeling van een lekenspiritualiteit, waarin hij hen leidt naar een geloof dat beleefd wordt als een levend geloof. Een geëngageerd katholicisme met aandacht voor de schoonheid van de wereld en het lijden van de mensen. In onze wereld die ook angst en miserie kent de smaak voor het schone, het goede hervinden. De ogen openen voor het goede waartoe de mens ook in staat is, en handelen samen met hen die werken aan een wereld met meer rechtvaardigheid, respect en liefde.
Henri Nouwen
28 april 2015: Henri Nouwen
Henri Nouwen (Nijkerk, 24 januari 1932 – Hilversum, 21 september 1996) was een Nederlandse katholieke priester van het aartsbisdom Utrecht, hoogleraar aan Amerikaanse universiteiten en schrijver van christelijke boeken. Na de priesteropleiding aan het kleinseminarie in Apeldoorn en aan het grootseminarie te Driebergen en Rijsenburg werd Nouwen op 21 juli 1957 priester gewijd. Nouwen studeerde psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en schreef talrijke spirituele werken in het Nederlands en het Engels. Hij was een tijd lang missionaris in diverse landen in Latijns-Amerika. Hij doceerde in de Verenigde Staten aan de University of Notre Dame, Yale University en Harvard University. Tijdens zijn studie was hij tevens aalmoezenier bij de Koninklijke Landmacht en voer hij als geestelijke mee op de Holland-Amerika Lijn. In maart 1965 nam Nouwen in de Verenigde Staten deel aan de Mars van Selma naar Montgomery, die werd geleid door Martin Luther King. Een ontmoeting met de Canadees Jean Vanier, grondlegger van de Arkgemeenschappen, opende zijn ogen voor de zorg voor en het leven met gehandicapten. In 1986 ging hij dan ook werken als pastor in een van de gemeenschappen van L'Arche, Daybreak in Richmond Hill, Canada. Hier wordt een thuis geboden aan mensen met een verstandelijke beperking.
Anselm Grün
24 februari 2015: Anselm Grün
Anselm Grün, osb, (Junkershausen, 14 januari 1945) is een Duitse Benedictijnerpater, schrijver van spirituele boeken, referent in spirituele thema’s, geestelijk verzorger en cursusleider voor meditatie- en contemplatieve trainingen. Anselm Grün sloot in 1964 zijn studie aan een gymnasium te Würzburg af en trad datzelfde jaar tot het noviciaat toe van de nabijgelegen benedictijnenabdij van Münsterschwarzach.
Van 1965 tot 1971 studeerde hij filosofie en theologie in Sankt-Ottiliën in Rome. Hij promoveerde in 1974 in de theologie. Tussen 1974 en 1976 concentreerde Grün zich op bedrijfswetenschappen in Neurenberg en in 1976 verscheen tevens zijn eerste boek, Reinheid der Hersens. Het was het eerste in een rij van meer dan 200 boeken. Sinds 1977 werk Anselm Grün als cellarius van de abdij en is tevens verantwoordelijk voor de 20 bedrijven van de abdij en de missiewerken (missieprocuur).
Madeleine Debrêl
24 maart 2015: Madeleine Delbrêl
Madeleine Delbrêl werd geboren op 24 oktober 1904 in de Dordogne-streek in Frankrijk en overleed op 13 oktober 1964. Zij was een Franse Christelijke mystica, maatschappelijk werkster, schrijfster en dichteres.
Ze groeit op in een familie die onverschillig staat tegenover religie en haar atheïsme wordt door haar studies alleen maar dieper en steviger gefundeerd. Maar ze blijft nadenken en zoeken en vragen stellen, bijvoorbeeld over het godsgeloof van sommige van haar vrienden. Ze gaat de godsvraag niet uit de weg en beslist op een bepaald moment elke dag te bidden. Al lezend en nadenkend vindt ze God, wordt ze door God in haar gebed gevonden, beseft ze later. In een periode van afbrokkelende christenheid kiest ze ervoor om in eigen land ‘missionaire sans bâteau’ te worden. Met enkele vriendinnen gaat ze wonen en werken in Ivry-sur-Seine, een door communisten bestuurde gemeente in de rand van Parijs. Daar wil ze met haar leven getuigen van haar geloof. Zij oordeelt niet en laat niemand in de steek.
Laurence Freeman
23 september 2014: Laurence Freeman
Laurence Freeman, geboren in Londen in 1951, liep school bij de benedictijnen en behaalde in Oxford een Masters Degree Engelse literatuur. Na enkele jaren professionele ervaring bij de Verenigde Naties, in de commerciële bankwereld en als journalist, trad hij in bij de Benedictijnen. Zijn spirituele leider was John Main, die hij reeds vele jaren kende. In 1975 assisteerde hij hem bij het oprichten van het eerste Christelijke meditatiecentrum in Londen. Samen vertrokken zij naar Canada om er in 1977 een Benedictijnengemeenschap te stichten met als doel de meditatie te onderrichten en te beoefenen. Van daaruit is de gemeenschap wereldwijd gaan groeien. Na de dood van John Main in 1982 volgde Laurence Freeman hem op. Sindsdien reist hij de wereld rond om het werk van John Main voort te zetten. In 1991 werd formeel de Wereldgemeenschap voor Christelijke Meditatie (WCCM.) opgericht en Laurence Freeman werd er de spirituele leider van. Laurence Freeman is Benedictijner monnik van de abdij van Christ the King, Cockfoster, Londen. Vanuit het Internationaal Centrum van de WCCM. in Londen staat hij ten dienste van het wereldwijd netwerk van meditatiegroepen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Australië, Afrika en Azië. Hij is ook actief betrokken in de contemplatieve ontmoetingen met andere religies. Hij is evenals John Main auteur van verschillende boeken en veel audio- en videomateriaal.
(Bron: www.wccm.nl/wccm/laurence-freeman)