tekst en onderricht 18 april
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 18 april 2023
Basil Pennington benadrukt voor allen,
die zich willen wijden aan het contemplatief gebed, het belang van de dagelijkse lectio divina,
het dagelijks lezen van een Schriftwoord,
een activiteit waaraan we best tien minuten per dag spenderen.
Als we immers contemplatie of het contemplatief gebed definiëren als met een open geest en een open hart
aandachtig aanwezig zijn bij de Aanwezige
dan is de Schrift zeker ook datgene waardoor de Aanwezige aanwezig is.
Daarom dienen we onze Bijbel niet zomaar
als een gewoon boek naast zovele andere te beschouwen en lezen we een Schriftwoord ook niet zomaar
als een leestekst naast vele andere.
Tekst en Onderricht 4 april 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Basil Pennington stelt dat kinderen van nature een aanleg hebben voor contemplatie,
dus een aanleg om met aandacht en stil aanwezig te zijn bij de werkelijkheid.
Als bij kinderen deze aanleg niet zichtbaar is
en ze dus niet stil en met aandacht kunnen aanwezig zijn, heeft dat wellicht eerder te maken met culturele factoren dan met erfelijke en fysische oorzakelijkheid,
hoewel een bepaalde culturele evolutie op de duur ook de genetische code van mensen kan beïnvloeden.
Wat Pennington stelt over de contemplatieve aanleg van kinderen doet ons onmiddellijk denken aan wat Dorothee Sölle schrijft
over de mystieke aanleg van kinderen,
een aanleg die in onze westerse cultuur zo snel mogelijk te niet gedaan wordt door overdreven of zelfs uitsluitende aandacht
voor wat nuttig en aangenaam is.
Onderricht 21 fenrauri 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 21 februari 2023
In het spirituele leven en op het spirituele pad zijn misleiding en vergissing reële mogelijkheden.
We kunnen denken Gods wil te doen, menen zijn stem te horen en vermoeden Hem te ervaren.
Maar het kan evengoed een denken, een horen en een vermoeden zijn van iets dat ons van God en van ons ware zelf verwijdert.
Eenheid met God en echt onszelf worden
vallen ons niet onmiddellijk te beurt, maar zijn de vruchten
van een lang en vaak pijnlijk proces, van een lange pelgrimstocht.
Op deze tocht en gedurende dat proces
is onze praktijk van innerlijk contemplatief gebed, van meditatie een trouwe, helpende en steunende metgezel.
Er is slechts één criterium om te weten dat we op goede weg zijn en dat is hetgeen Jezus zijn leerlingen voorhoudt:
Aan de vrucht kent men de boom. (Mt 12, 33)
Dé vrucht waardoor men vooruitgang kan waarnemen is liefde, en deze vrucht brengt alle andere vruchten voort,
die we kunnen aanduiden in één woord:
(Eng. compassion) medeleven, mededogen.
Bedoeld wordt: het meevoelen, meeleven, aanwezig zijn met het goede hart bij de werkelijkheid van God, de schepping, de medemens en onszelf.
Het is een aanwezig zijn in harmonie en vrede, een ons thuis voelen bij…
Maar een andere vrucht, een andere indicatie van het goed op weg zijn, is een pijn, een verdriet, namelijk, het besef van vervreemding.
We worden bewust dat we leefden in een land
van zelf opgebouwde, oppervlakkige en valse werkelijkheden,
Onderricht op 7 maart 2023
Bron van het onderricht:
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 7 maart 2023
Mc 9, 2 Zes dagen later nam Jezus Petrus,
Jakobus en Johannes met zich mee en bracht hen boven op een hoge berg, waar zij geheel alleen waren.
Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd:
3 zijn kleed werd glanzend en zo wit als geen volder ter wereld maken kan. 4 Elia verscheen hun samen met Mozes en zij onderhielden zich met Jezus.
5 Petrus nam het woord en zei tot Jezus:
“Rabbi, het is goed dat wij hier zijn. Laten we drie tenten bouwen, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.”
6 Hij wist niet goed wat hij zei, want ze waren geheel verbluft.
7 Een wolk kwam hen overschaduwen en uit die wolk klonk een stem: “Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, luistert naar Hem.”
8 Toen ze rondkeken,
zagen ze plotseling niemand anders bij hen alleen dan Jezus.
Deelnemen aan de eucharistieviering of een meditatietijd doorbrengen is als met Jezus de vlakte van het alledaagse
en de alledaagse bezigheden verlaten om met Hem alleen te zijn.
Het is opgaan naar een plaats waar niets te vinden is en waar wij ook niets te doen hebben,
en daarom ook niemand zijn van enig belang en enige betekenis. We gaan er heen vanuit ons geloof in Jezus en onze liefde voor Hem. Niet om er iets te doen wat nuttig is.
Maar als we het in het gebed uithouden kan ons ook verlichting te beurt vallen. Hoewel we niet mediteren met de bedoeling deze ervaring te hebben
- de leerlingen wisten ook niet wat hen te wachten stond – kan deze ervaring ons vervullen met grote vrede en vreugde,
Tekst en onderricht 7 februari 2023
Basil PENNINGTON, o.c.s.o., Inwendig gebed. Herontdekken van een oude christelijke manier van bidden. (Engelse titel: Centering Prayer. Renewing an Ancient Christian Prayer Form)
Onderricht op 7 februari 2023
In onze prestatiegerichte maatschappij is er een tendens
om veel menselijke bezigheid te beschouwen als een te realiseren project.
Dat zou ook durven gelden voor het gebed en vooral als men de traditionele lijn van lectio, meditatio, oratio en contemplatio
ziet als een progressieve voortgang waarin contemplatie
dan als hét te realiseren doel voorop gesteld zou kunnen worden. Eenheid met God wordt dan ook een te realiseren ideaal.
Uiteraard willen we allen wel eens
van een diepe ervaring van eenheid met God genieten.
En dus kunnen we deze verwachting heel intens koesteren
als we ons op het pad van spirituele oefeningen en meditatie begeven.
Maar het gevaar dat hier opduikt is
dat we een bepaalde ervaring identificeren met een evolutiestadium en ons mediteren en contemplatief bidden ook zien
als een meer geëvolueerd spiritueel bezig zijn.