Homilie 29 zondag jaar C 2019
Heer, geef ons meer geloof.
Sta op en ga heen, uw geloof heeft uw gered.
Maar zal de Mensenzoon bij zijn komst het geloof op aarde vinden?
Zusters en broeders,
De eerste zin van het evangelie van twee zondagen geleden; de laatste zin van het evangelie van vorige zondag en de laatste zin van het evangelie van deze zondag. Geef ons meer geloof. Uw geloof heeft u gered. Zal de Mensenzoon het geloof op aarde vinden? Geloof – geloven – het lijkt iets belangrijks te zijn voor ons leven als mens. Maar wat is geloof en geloven?
Elke zondag belijden we ons geloof in het uitspreken van de geloofsbelijdenis. En ik denk dat dit heel goed is, maar het kan ons ook op een verkeerd been zetten. Geloven als het aannemen van geloofswaarheden. Geloof als een soort weet hebben van, een akkoord gaan met. Daar zit iets waars in. Maar toch gaat geloven over meer en reikt het verder. Het is een levensingesteldheid. Het is een manier van zien, van handelen, van zijn, van leven. André Chouraqui vertaalt geloof met adhérence. Aanhankelijkheid – iemand aanhangen, God aanhangen.
En vanuit die geleefde relatie – God-met-ons – in het leven staan. Het is zijn leven laten bepalen door God, onze Schepper en onze Verlosser. Geloven opent zo de ogen voor de echte zin van alles wat gebeurt, van alles wat is.
Op één of andere manier hebben wij het geloof ontvangen. Maar het is als een zaadje dat in ons werd geplant. Het dient gevoed te worden. Want als het geen voedsel krijgt, sterft het af. De lezingen van deze zondag en ook dat het vandaag missiezondag is, kunnen ons helpen om dat wat meer in te vullen.
Sint Paulus zegt ons in de tweede lezing: Blijf bij de leer die gij gelovig hebt aanvaard. Uit de heilige geschriften kunt gij de wijsheid putten die u leidt tot het heil, door het geloof in Christus Jezus. Omgaan met de Schriften voedt ons geloof. Door het evangelie steeds weer op ons leven te leggen, krijgt ons leven richting, onderscheiden wij wat we kunnen doen of laten, leren we bedachtzaam om te gaan met alles wat op ons levenspad komt. In de psalmen bidden wij: Als uw woord opengaat, wordt het licht. Het schenkt onwetenden inzicht. Uw woord is een lamp voor onze voeten. Broeders en zusters, het is zo kostbaar – dat woord dat de Heer telkendage tot ons spreekt. Nogmaals de tweede lezing: Elk door God geïnspireerd geschrift dient ook om te onderrichten in de waarheid en dwalingen te weerleggen, om de zeden te verbeteren en de mensen op te voeden tot een rechtschapen leven, zodat de man Gods voor zijn taak berekend is en toegerust voor elk goed werk. Ik besef dat dit wat stroef kan klinken, maar ons wordt aangezegd hoezeer Gods woord ons leven wil binnenkomen.
Het evangelie wijst ons op een tweede iets dat ons geloof doet groeien: namelijk het gebed en wel een aanhoudend gebed – de mens die dag en nacht tot de Heer roept. Geloof is adhérence – God aanhangen. Gebed is relatie, is omgaan met God. Gebed is een over en weer. Onlangs las ik bij Dom Bélorgey: We leven alles zoals het voorgeschreven is; we doen wat we moeten doen. Maar leven we met Hem? Is ons gebed ontmoeting? Ik stel die vragen niet om jullie te ontmoedigen, maar om te appelleren op uw waakzaamheid. Voor mezelf besef ik: toen mijn bidden ontmoeting mocht worden, is mijn leven totaal veranderd. En ik voel dagelijks het verschil. Vroeger leefde ik voor God, nu leef ik ook met God. Dag aan dag, dag en nacht. Naar Hem toegaan die steeds naar ons toekomt en Hem alles toevertrouwen en daarin niet versagen. Het is geleefd geloof zoals Psalm 130 het uitzingt: Ik verwacht de Heer, wacht met heel mijn ziel – en ik hoop op zijn woord. Naar Hem zie ik uit, zoals een man op wacht uitziet naar de morgen. Blijf vertrouwen op God want bij Hem is genade.
En dan nog een derde iets omtrent geloven. Het zaadje van het geloof wordt in ons hart gepland om vrucht te dragen. Het thema van deze missiezondag en van heel deze buitengewone missiemaand is “gedoopt en gezonden”. Elke gedoopte is een gezondene, een missionaris. En dit wordt ingeschreven in het leven dat elk van ons leidt. Zoals we op het einde van elke eucharistie gezonden worden, zo is dat ook bij elk gebed, bij ons omgaan met Gods woord. De ontmoeting met God toont zich in ons geleefde leven. Geloof brengt vruchten voort en die vruchten zijn te zien. Sint Paulus somt ze op: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtheid en ingetogenheid. Broeders en zusters, het geloof brengt ons eerder tot getuigen dan tot overtuigen. Geloof is te zien. Het staat mooi samengevat in het gebed dat de Kerk ons geeft voor deze buitengewone missiemaand:
Hemelse Vader
Toen uw enige Zoon Jezus Christus
opstond uit de doden
zond Hij zijn leerlingen uit
om «alle volken tot leerling te maken»
daaraan herinnert U ook ons door het doopsel:
wij delen allemaal in de missie van de Kerk.
Sterk ons met de gaven van de Geest,
zodat wij dapper en onvermoeibaar
blijven getuigen van het evangelie.
Zo kan de Kerk haar opdracht
die nog lang niet voltooid is,
nieuwe uitdrukkingen geven
die leven en licht brengen in onze wereld.
Help ons om de reddende liefde
en de genade van Jezus
tastbaar te maken voor alle mensen.
Dat vragen wij U
in naam van Jezus Christus, onze Heer.
Amen. (abt Manu)