Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Homilies en Overwegingen Homilies broeder Geurric
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
    • Homilie van de maand
    • Homilies abt. Manu
    • Homilies broeder Geurric
    • Homilies priester Dirk
    • Overwegingen Bénédicte Lemmelijn.
    • Overwegingen Sim D'Hertefelt
    • Vastenmediteren met Laurence freeman
    • Homilie Monnik en bisschop Lode Van Hecke
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 


    

Als pelgrims onze ultieme bestemming altijd voor ogen houden.T

      Een van onze zwakheden is dat we het ons altijd gemakkelijk proberen te maken. En een van de uitdagingen van ons christelijk leven is dat we pelgrims moeten leren worden en op weg blijven. We proberen altijd maar dingen te verzamelen, ofwel materiële dingen ofwel kennis, maar we moeten het pad van de onteigening leren bewandelen. Jezus beschreef de weg van de verlossing als een smalle weg, die door weinigen gevonden wordt. Slechts weinigen ontdekken de weg omdat hij relatief weinig begaan wordt.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

De ontvouwing van het Christusgeheim


De ontvouwing van het Christusgeheim begint en eindigt met een wakker kerstgebaar, waarin we het goud, de wierook en de mirre uitdelen aan mensen in nood die geduldig wachten aan onze deur. We hoeven niet ver te gaan of lang te zoeken: ieder medemens is een behoeftige, die wacht op onze geschenken: het goud van de liefde, de wierook van ons gebed en de mirre van ons milde mededogen.
Br. Guerric ocso   kluizenaar in de Provence

 

Lees meer...

Quote


bt.orval

 

De ‘kleine’ goedheid is ‘de vonk van de Oneindige in het eindige’ en zal ons redden.
Levinas

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

Een ervaring

Afbeelding1



Nu Stille Abdijdagen niet kunnen doorgaan …
De vraag van pr. Dirk beantwoordend, wat ik het meeste mis. Eerst dacht ik aan jullie en de andere vertrouwde namen en gezichten.
Ik denk dat ik vooral de Stilte van de Abdij, de stille gangen en de diepte van de stilte in de abdijkerk mis, dat laatste schreef ik eigenlijk al in het begin stilte met een hoofdletter S.
Verder is het samen zingen vooraan de kerk met de monniken altijd een waar genoegen en de teksten komen vaak 'vanzelf op'. De stilte momenten na en tussen het zingen, doen de stilte nog dieper verankeren.

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Allen broeders en zusters …
Ik spreek de wens uit dat in het tijdperk waarin we nu leven en met de erkenning van de waarde van ieder menselijk wezen, we samen een universeel verlangen naar menselijkheid geboren mogen laten worden. Samen met elkaar. Het is een prachtig geheim om van te dromen en om van ons leven een prachtig avontuur te maken. Niemand kan in zijn eentje het leven aan. We hebben een gemeenschap nodig die ons ondersteunt, die ons helpt en waarin we elkaar ondersteunen om vooruit te gaan. Het is belangrijk om samen te dromen! In je eentje riskeer je droombeelden waardoor je ziet wat er niet is, dromen bouw je samen op. Laten we als een en dezelfde mensheid samen dromen als reizigers met hetzelfde vlees en bloed, als kinderen van een en dezelfde aarde die ons allen onderdak geeft, ieder met de rijkdom van zijn geloof en overtuiging, ieder met zijn eigen stem, allen broeders en zusters.
Paus Franciscus Fratelli tutti, nr8






 

Lees meer...

Homilie 29 ste zondag jaar A

p. Guerric 2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mat. 22, 15-21

De Farizeeën komen naar Jezus om Hem ‘te vangen in zijn eigen woorden’, Hij, het mensgeworden Woord van God, willen zij in zijn eigen woorden strikken! Zij komen tot Hem met een groep Herodianen. Herodianen zijn een joodse fractie die op goede voet willen staan met de Romeinse bezetter, uit pragmatisme of uit eigenbelang, terwijl de Farizeeën eerder neigen naar burgerlijke ongehoorzaamheid in naam van de Verbondswet en haar bepalingen. Wát Jezus’ antwoord ook mag zijn, Hij zal altijd óf van oproer kunnen beschuldigd worden – een vijand van de keizer – of van het ontbreken van godsdienstige vroomheid, een vijand dus van God. De strik is gezet en de delegatie kiest ervoor om met een compliment het dispuut te openen: “Jezus, wij weten dat Gij altijd waarachtig zijt en de weg van God in waarheid onderricht; u laat zich door niemand beïnvloeden, want u kijkt de mensen niet naar de ogen”, letterlijk, “u kijkt niet naar het aanschijn van de mensen”.

Lees meer...

Eenentwintigste zondag A

De vraag die Jezus zijn leerlingen stelt: ‘wie ben ik’, doet me denken aan de tijd waarin ik voor leerlingen van het middelbaar onderwijs, 15 tot 18-jarigen, retraites mocht begeleiden. Eén van hun favoriete groepsactiviteiten bestond erin dat één bepaalde leerling centraal stond en de anderen over die persoon hun mening mochten uitspreken. ‘Wat denken jullie over mij? Hoe zien jullie mij?’ Een nogal gevaarlijk spel om tijdens een retraite van slechts enkele dagen te spelen, want de persoon die het onderwerp is van alle commentaar kan behoorlijk gekwetst worden en de tijd om de wonden achteraf te helen ontbreekt vaak.

Lees meer...

Homilie Pasen 2020

 

Paaszondag       Hand. 10, 34-43    Kol. 3, 1-4        Joh. 20, 1-9

De verrijzenis speelt zich af in een tuin. Hoe kan het anders? Alles begon ook in die tuin, die God de Heer die eerste dag had aangelegd voor de mens om in te wonen. Daarin liet God ook allerlei bomen opschieten, aanlokkelijk om te zien en heerlijk om van te eten, met midden in de tuin de boom van het leven. Zo schildert Genesis ons de oorspronkelijke woonplaats af van de mens. En God schiep de mens als man en vrouw, de een en de ander, rib aan rib met elkaar verbonden.

God de Heer plaatste de mens in zijn aarde-tuin om die te bewerken en te beheren. Maar wat maakte de mens ervan? Een regelrechte ravage, een oorlogsgebied, een permanent slagveld. De goede grond doorploegde hij met bommen en explosieven. Rivieren veranderde hij in stinkende riolen, wouden in troosteloze woestijnen. De lucht blies hij vol stof en dioxines. Traditionele samenlevingen vernietigde hij. Harmonische verbanden verbrak hij. De aarde doordrenkte hij met het bloed van zijn broeders en zusters. Vanuit de diepe angst in zijn hart, gaf de mens de paradijstuin prijs aan verloedering.

Lees meer...

Homilie 23 zondag jaar C 2019

 

 

 

 

Wijsh. 9,13-18b   Fil. 9b-10.12-17   Lc 14,25-33

Weet wat je doet. Niet verder springen dan je stok lang is. Dat zijn nuchtere wijsheden, die goed aansluiten bij wat we vandaag van Jezus te horen krijgen. De Heer gebruikt voorbeelden uit de dagelijks leven die we maar al te goed verstaan. Als je een huis wil bouwen of verbouwingen wil uitvoeren, ga je berekenen of je dat wel aankunt, financieel, sociaal, als gezin of gemeenschap. We vinden dat normaal en we kennen allemaal voorbeelden van waar het is misgelopen, waar de bouw halverwege werd stopgezet, soms ook door oorzaken van buitenaf waar je geen schuld aan hebt. En in een tijd als de onze, met dreigende wereldwijde recessie, is dat beslist actueel. We kennen voorbeelden van grootschalige projecten die te maken krijgen met gigantische budgetoverschrijdingen, wegens verkeerde inschattingen. En dan zijn we er heel vlug bij om een beschuldigende vinger uit te steken.

Lees meer...

Homilie Maria ten Hemel opneming 2019

Maria is de nieuwe Eva. De parallellie tussen Eva en Maria is door de allereerste kerkvaders, Tertullianus, Origenes en Ireneüs van Lyon met verve ontwikkeld. Hierbij moet men Eva niet als een historische maar als een corporatieve figuur opvatten, terwijl Maria zowel een historische als een corporatieve figuur is: ze is immers beeld en typos van de Kerk. De sterfelijkheid van Eva – een gevolg van de zondeval – wordt door Maria ingeruild voor onsterfelijkheid, door haar hechte en onverbreekbare band met Christus, de tweede Adam, die door zijn opstanding uit de dood de sterfelijkheid van de eerste Adam met onsterfelijkheid omkleedde. Daarom kende het lichaam van Maria kende geen bederf, maar werd het, zoals dat van Christus, in het paradijs opgenomen. Het feest van de Tenhemelopneming van Maria, dat wij vandaag vieren, vindt in deze gedachtegang zijn theologisch fundament.

Lees meer...

Homilie 7' zondag na Pasen 2019

 

 Op deze zevende Paaszondag, pal tussen Hemelvaart en Pinksteren, laat de Kerk het slotakkoord klinken van het zogenaamde Hogepriesterlijk Gebed van Jezus. Het gaat om een tekst, uniek in zijn soort, waarbij de leraar, terwijl Hij afscheid neemt van zijn leerlingen, een gebed formuleert tot God. Jezus’ gebed is weliswaar gericht tot zijn Vader, maar zo geformuleerd dat Hij zijdelings onderricht geeft aan zijn leerlingen. En de teneur van het stuk is ‘thuiskomen’. Jezus staat op de drempel van de eeuwigheid, waar Hij thuishoort van vóór de grondvesting van de wereld. Want de Zoon werd in het midden van de tijd, als mens naar de wereld gezonden, om aan mensen duidelijk te maken, dat de eenheid en liefde tussen Vader en Zoon ook alle mensen en heel de wereld wil omvatten.

Lees meer...

Meer artikelen...

  1. Homilie achtste week jaar C 2019
  2. Homilie 17' zondag door het jaar B 2018
  3. Homilie geboorte Johannes de Dooper 24.06
  4. Homilie Pinksteren 2018

Pagina 1 van 5

  • Start
  • Vorige
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • Volgende
  • Einde

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top