Homilie 2 zondag vasten 2022
Homilie voor de 2de zondag van de veertigdagentijd C 13 maart 2022
Het vieren van de zondagsliturgie zou een berg-gebeuren dienen te zijn.
In het Oude Testament, maar ook in de evangelies, is de berg de plaats van het bidden
en de plaats waar we Gods woorden en wil vernemen, waar Gods ons zijn wil en wezen wil openbaren
en wij naar Gods woorden ten leven luisteren.
Mozes en Elia, de voor de joodse gelovige belangrijkste schriftfiguren, zijn beide daarom op de berg geweest.
Ze hebben daar allebei ook verlangd om Gods heerlijkheid te zien. Maar ze kregen er alleen iets te horen,
namelijk Gods woorden ten leven
en de opdracht deze als wetgever en profeet aan het volk door te geven.
Voor de joodse gelovige zijn de woorden die Mozes doorgaf en de woorden die Elia en de andere profeten lieten horen
- kortweg aangeduid als Wet en Profeten –
de leidraad voor hun leven, voor hun gelovig leven.
Doel en zin van dat gelovig leven
is als mens beeld en gelijkenis van God te zijn
en te leven in vrede en vreugde in een rechtvaardige samenleven. Dat is voor ons niet anders.
Ook wij christenen zijn erop gericht de wereld te omvormen tot het Rijk Gods en onszelf door Gods Geest te laten omvormen tot beeld en gelijkenis met God, dus mensen te worden vervuld van goddelijke liefde en barmhartigheid
en leeg te worden van alle angst en egoïsme.
Van zo’n goddelijk mens is het witte kleed het symbool.
Het is het doopkleed en het basis-liturgisch kleed in de kerk. Jezus is die goddelijke mens,
de mens in wie God zich openbaart, toont, door wie God spreekt, handelt, aanwezig is, die vervuld is van Gods Geest,
in wie dus Gods heerlijkheid zich openbaart.
De leerlingen krijgen die heerlijkheid dus wel te zien:
in de mens Jezus die de verheerlijkte is, de Christus.
Ook wij zijn Christus en moeten Christus in de wereld zijn.
Ook in en door ons zou de wereld Gods heerlijkheid moeten kunnen zien… We moeten daarvoor niet meer naar Wet en Profeten luisteren,
maar naar Jezus zelf.
Dat wil niet zeggen dat Wet en Profeten afgeschaft zijn,
maar als we willen weten wat Wet en Profeten eigenlijk bedoelen, dan hebben we te kijken en te luisteren naar Jezus,
die de vervulling is van Wet en Profeten. We komen er eens te meer op terug:
onze weg ten leven is de navolging van Christus: Christus zijn.
Voorafgaand aan het verblijf op de berg
heeft Jezus aan zijn leerlingen zeer duidelijk die navolging als levensweg voorgehouden en hen gezegd wat deze inhoudt:
je angstige en zelfzuchtige ego aan de kant zetten
en de Geest van God toelaten, een kracht tot liefde en goedheid, onvoorwaardelijke en onverdeelde liefde en goedheid.
Luisteren naar Christus is in gebed luisteren naar zijn aanwezigheid in ons. Maar het is als God ook luisteren naar het roepen om vrede en gerechtigheid, om mededogen, mededeelzaamheid en solidariteit van vele mensen
en aan dat roepen ook een antwoord geven.
In de evangelielezing van de weekdagviering van donderdag laatst klonkt het zo:
Alles, wat gij wilt dat de mensen voor u doen, doet dat ook voor hen. Dat is Wet en Profeten. (Mt 7, 12)
https://www.youtube.com/watch?v=J0eRT6G3x8Y&ab_channel=ChoiroftheMonksofChevet ogne-Topic