Homilie voor het feest van de gedaanteverandering van de Heer 6 augustus 2023

Homilie voor het feest van de gedaanteverandering van de Heer 6 augustus 2023


Gedaanteverandering … Transfiguratie … Omvorming …
Evgeny Vuchetich (1908-1974), Jesaja 2, 4 (geschenk van USSR aan de VN, 1960)

De Italiaanse monnik Enzo Bianchi wijst er op
dat het feest van de Gedaanteverandering een feest van hoop is, hoop op verandering, op omvorming van mens en wereld.
Ten diepste zijn we een mens zoals Jezus
en we kunnen het ook worden en zijn in ons leven:
mensen die stralen, die Gods goedheid en liefde uitstralen, mensen gezuiverd van alle angst en zelfzucht.
We kunnen nieuwe mensen worden, mensen waarin God welbehagen heeft.
Dat betekent niet dat God nu nog geen welbehagen in ons heeft en dat Hij ons nu nog niet graag ziet.

Gods liefde is immers onvoorwaardelijk.
Maar God wacht wel tot we eindelijk en ook onvoorwaardelijk leven en handelen en spreken zoals het Hem behaagt,
vol liefde en goedheid, vol vreugde en vrede. Wat moeten we daartoe doen?
Het gaat er niet alleen om Jezus als het ideale model te bewonderen en je daarbij goed te voelen, gelukzalig te blijven
in de droom en de verwachting van een nieuw leven en een nieuwe wereld. We moeten luisteren naar Jezus.
En zowel in ons Vlaams dialect als in de Bijbelse taal heeft luisteren niet alleen de betekenis van iets horen, maar ook van gehoorzamen, doen wat er gezegd is.
Het evangelie verkondigt geen interessante ideeën
die we vrijblijvend kunnen aanhoren en doorvertellen.
Het evangelie is een oproep tot een verandering van levenswijze, een verandering waartoe ook reeds de profeet Jesaja opriep
toen hij het visioen vertelde van mensen die hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen. Het evangelie, Jezus zelf, is een oproep tot bekering en navolging.
De drie leerlingen volgden Jezus wel al na, maar wisten ze eigenlijk wel wie ze navolgden en wat navolging van Jezus dus echt betekent?
De ware identiteit van Jezus wordt hun nu getoond, Jezus laat nu aan hen zijn ware gelaat zien,
en nu zouden ze ook moeten weten wat navolging betekent. Laten we daarvan twee aspecten belichten.
Vooreerst betekent Jezus navolgen met Hem in intieme eenheid met God leven.
Het is iedere dag bewust verbonden en één met God leven
hetgeen voor de meeste mensen met een materialistische ingesteldheid niet als mogelijk en ook niet als zeer zinvol beschouwd wordt.
Om ons open te stellen voor die intieme eenheid met God is stilte onontbeerlijk alsook momenten
waarin we ons wegtrekken uit de massa en ons jachtige leven. We moeten Jezus dus navolgen de berg op.
Dat is eigenlijk ook de betekenis van de zondagsliturgie.
We worden opgeroepen om ernstig werk te maken van ons gebedsleven.
De woorden die de leerlingen uit de wolk horen en ook Jezus hoort zijn dezelfde als deze die Jezus hoorde na zijn doopsel.
Dat was bij het begin van zijn zgn. openbaar leven, van zijn zending. Jezus riep zijn leerlingen om Hem bij deze zending na te volgen.
Nu horen Hij en de leerlingen deze woorden bij de aanvang van zijn tocht naar Jeruzalem, waar Hem verwerping, lijden en dood te wachten staat.
De weg naar een nieuw leven, naar een nieuw mens zijn, lijdt doorheen de dood van de oude mens.
Nu roept Jezus de leerlingen Hem ook te volgen in dit lijden en sterven. Ook wij zijn daartoe geroepen.
Sterven betekent gewoonweg – hoe vaak hebben we dat al gezegd – ons angstige en zelfzuchtige ego loslaten,

onszelf geven in liefdevolle dienstbaarheid, de medemens op de eerste plaats stellen,
ophouden met het gevecht om ons aanvaard en bemind te maken en uit al de rolpatronen te treden waarin we ons genesteld hebben Ik weet dat vele christenen daar ernstig werk van maken,
allen die met zorg en verantwoordelijkheid tijd en aandacht aan mensen geven.
We worden opgeroepen dit nog radicaler en onvoorwaardelijker te doen
tot op het niveau dat de wereld het dwaas en onverantwoord begint te vinden, zoals de wereld ook bidden en liturgie niet erg zinvol vindt,
zoals de wereld ook geloven in een levende God niet erg zinvol vindt.
Maar zolang mensen wat in de ogen van de wereld
dwaas en niet zinvol is blijven doen en volhouden, is er hoop
dat ooit de wereld een plaats wordt waar het goed is om tenten te bouwen.

(Nee, het hoeft niet altijd Bach, gregoriaans of renaissance-polyfonie te zijn.
Het volgende sluit dus aan bij de evangelielezing en geeft wellicht een goed gevoel. https://www.youtube.com/watch?v=pri10SRoBPc&ab_channel=HillsongWorship Maar deze clip heeft het meer over transformatie en over hoop.
Hoop gekoppeld aan een vleugje nostalgie….
https://www.youtube.com/watch?v=wEBlaMOmKV4&ab_channel=SamCookeVEVO)