Homilie voor de tweede zondag van de advent B 10 december 2023
Homilie voor de tweede zondag van de advent B 10 december 2023
“Na U!”
Volgens sommige bijbelgeleerden is het Marcusevangelie geschreven als een soort catechese voor doopleerlingen
met de bedoeling hen duidelijk te maken wie Jezus is
en wat het betekent gedoopt te worden en christen te zijn. Wie Jezus is wordt meteen al gezegd in het eerste vers:
Begin van de Blijde Boodschap van Jezus Christus, de Zoon van God. In de evangelies van Matteüs en Lucas dienen de geboorteverhalen duidelijk te maken dat Jezus de Zoon van God is.
Marcus doet dat met één vers
en vervolgens komt dat in zijn evangelie nogmaals aan bod
in het verhaal van Jezus’ doopsel:
1, 9 In die tijd vertrok Jezus uit Nazaret in Galilea
en liet zich in de Jordaan door Johannes dopen.
10 En op hetzelfde ogenblik dat Hij uit het water opsteeg,
zag Hij de hemel openscheuren en de Geest als een duif op zich neerdalen. 11 En er kwam een stem uit de hemel:
‘Gij zijt mijn Zoon, mijn veelgeliefde; in U heb Ik welbehagen.' De mens Jezus uit Nazaret is de Christus, de gezalfde, diegene op wie de Geest van God rust,
de mens door God geroepen en gezonden
om een mens te zijn in wie en door wie en met wie
God de mensen nabij komt, geneest, redt, roept tot leven.
Dat is de Blijde Boodschap van het evangelie, van het christendom, van de Kerk: dat God scheppend en bevrijdend handelt in en met en door mensen zoals Jezus, mensen op wie zijn Geest rust, in wie Zijn Geest verblijft en die met Hem één zijn.
De Blijde Boodschap is ook dat alle mensen bestemd zijn
om zo’n mensen te worden, om Gods geliefde zonen en dochters te zijn
en als Gods kinderen samen te leven in een vredevolle en vreugdevolle wereld. Want ook wij allen zijn gedoopt met heilige Geest,
op ons allen rust de Geest van God en in ons allen verblijft Hij. Paus Franciscus zegt het zo:
we zijn dragers van een goed dat ons tot mens maakt, en ons in staat stelt een nieuw leven te leiden.
Dat goed is dus Gods Geest.
Tot het nieuwe leven zijn we allen geroepen. En het is mogelijk. Maar kiezen we er ook bewust voor?
Kiezen we er voor ons te laten leiden door Gods Geest zoals Jezus? Wat is er van het nieuwe leven te zien in het leven van de christenen? Het nieuwe leven is een leven van navolging, is navolging van Jezus.
Het nieuwe leven, de navolging vereist echter bekering. Tot die bekering roept Johannes de Doper op.
Dat is zijn taak.
Wat houdt die bekering nu in,
de bekering waardoor we ons openstellen voor de werking van de Geest, waardoor we kunnen geloven in de Blijde Boodschap,
waardoor we Jezus kunnen navolgen
en in gemeenschap en eenheid met Christus samen kunnen leven in vrede en vreugde met alle mensen
en zelf ook dienstbaar, genezend en heilzaam onder mensen aanwezig kunnen zijn, waardoor we een nieuw leven leiden, nieuwe mensen worden,
goddelijke mensen?
Het is je laten confronteren met je eigen behoeftige en zelfzuchtige ik, met al je bindende emoties en je eigen emotionele geluksprogramma’s, en deze leren loslaten, er van bevrijd worden.
Voor de christen, die het nieuwe leven wil binnentreden,
is het loslaten van al te grote bekommernis om jezelf en egoïsme dé voorwaarde. Er is geen christen-zijn, geen christelijk leven,
geen liefdevol en dienstbaar leven zonder het loslaten van je egoïsme. God kan alleen gebeuren in mensen die zichzelf kunnen loslaten.
In zijn boek Geen toekomst zonder kleine goedheid
stipt Roger Burggraeve, salesiaan, filosoof en moraaltheoloog, als eerste element van dat loslaten de beleefdheid aan,
de beleefdheid die zegt: “Na U”.
Jezelf loslaten is een levenshouding waarin ‘ik na U” radicaal beleefd wordt.
https://www.youtube.com/watch?v=97_kGozRDOM&ab_channel=AscoltaArtists- OfficialChannel