Homilie voor de 19de zondag door het jaar B 11 augustus 2024

Homilie voor de 19de zondag door het jaar B 11 augustus 2024


Dead Man Walking

Het aanvankelijke enthousiasme over Jezus bij de mensen ebt weg en daarmee ook Jezus’ succes en aantrekkingskracht.
Het gejuich verandert in gemor.
En dat gemor vindt zijn oorzaak in ergernis:
'Is dit niet Jezus, de zoon van Jozef, en kennen wij zijn vader en moeder niet? Hoe kan Hij dan zeggen: Ik ben uit de hemel neergedaald?'
Deze ergernis hangt samen met onbegrip. Zijn streekgenoten kunnen of willen
Jezus niet erkennen als iemand van hemelse afkomst, als iemand die wel degelijk door God gezonden is.
Want Hij is iemand van hen, ze kennen Hem van kindsbeen aan. Ze zien alleen Jezus als de mens die ze kennen,

en aanvaarden als waarheid over wie Hij is alleen wat ze weten, weten uit eigen beperkte ervaring of weten van horen zeggen.
Ze kennen alleen Jezus’ aardse vader: Jozef.
Ook ons kennen van wie mensen eigenlijk zijn is beperkt.
Onze kennis van wie mensen zijn, hun zgn. identiteit, beperkt zich gewoonlijk tot hun afkomst, hun huidskleur, hun geaardheid, hun opvoeding,
hun woonplaats, hun beroep, hun relaties, hun aardse prestaties,
of hun misdaden….
Maar meestal erkennen we niet dat mensen ‘eigenlijk’ meer zijn dan dat.
Dat kunnen we trouwens ook alleen maar
als we met een gelovig oog naar mensen kijken.
Dan kunnen we ook het goddelijke in hen ontdekken.
Maar eerst moeten we dat wellicht in onszelf leren waarnemen.

Ja, Jezus is de zoon van Jozef, zijn vader en moeder zijn gekend. Maar naast Jozef heeft Jezus ook een andere Vader.
Jezus is zich daarvan bewust en leeft met dat bewustzijn.
Jezus kent zijn vader Jozef. Zijn streekgenoten kennen die ook.
Maar Jezus kent ook die andere Vader zeer goed
en die kennen de mensen om Hem heen niet zo goed. Jezus weet dat die Vader een liefhebbende Vader is, iemand door wie Hij bemind en gezonden is.
Hij weet wie Hij ‘eigenlijk’, wezenlijk en ten diepste is: Gods beminde Zoon. En dat is ook onze diepste en ‘eigenlijke’ identiteit: kind van God,
en daardoor allen broeders en zusters van elkaar.
Dat kunnen we ontdekken als we tot Jezus komen
en leren leven met zijn ingesteldheid, met zijn bewustzijn, met zijn kijk op onszelf en medemensen.
Als we ook leven als geliefd kind van God.
Dan leren we – zoals Paulus in zijn brief aan de christenen van Efeze mooi verwoordt – leven zonder wrok, gramschap, toorn, geschreeuw, gevloek, en boosaardigheid,
zijn we goed en hartelijk voor elkaar, kunnen we elkaar vergeven
en leiden we een leven van liefde naar het voorbeeld van Christus.

Erkennen we onszelf als Gods geliefde kinderen
en zien we onze medemensen als kinderen van God, door Hem onvoorwaardelijk bemind,
ook al hebben ze in de ogen van mensen de status van mens verloren, omdat ze in hun leven kwaad hebben gedaan?

Zuster Helen Prejean ijvert vanuit deze gelovige kijk op mensen in Amerika voor de afschaffing van de doodstraf.
In 1993 publiceerde ze de bestseller Dead Man Walking
waarin ze haar werk als begeleidster van terdoodveroordeelden in de weken vóór hun executie beschrijft.
Dead Man Walking is hetgeen een cipier roept
als de terdoodveroordeelde van zijn dodencel naar de executiekamer wandelt.

Het boek werd in 1995 verfilmd en in 2000 tot opera omvormd.
Zuster Prejean wou niet zozeer
de familie van de slachtoffers en de getuigen van de executie
ervan overtuigen dat de misdadiger ook een geliefd kind van God was. Voor hen was die wellicht alleen iemand die iets vreselijks had gedaan, slachtoffers had gemaakt en zijn straf verdiend had.
Ze wou de terdoodveroordeelde zelf laten zien en ervaren dat hij door God onvoorwaardelijk bemind was
en dat hij daarom tot onvoorwaardelijke bekentenis van zijn misdaad kon komen,
de enige waardige daad die hij als kind van God nog kon stellen
en de familieleden van de slachtoffers daardoor meer genoegdoening kon schenken dan met het gedood worden.
Dat inzicht kon ze trouwens nadien ook de familieleden van de slachtoffers bijbrengen
en hen daardoor helpen bij verwerking van hun verlies en het hervinden van innerlijke vrede.
De identiteit van de misdadiger werd niet gereduceerd tot zijn misdaad.
Dit houdt geen in het gezicht klappende ontkenning of minimalisering van de misdaad in, maar een gelovige blik van wie de mens, ieder mens, in werkelijkheid is.
De streekgenoten van Jezus konden die werkelijkheid bij Jezus niet zien.
Daardoor konden ze ook God niet kennen en een volkomen vrede en vreugde vinden.

https://www.youtube.com/watch?v=TAuBuNyJUI0&ab_channel=OliverFietz-Topic Gottes Liebe ist dir nah,
lässt dich sicher nie im Stich!
Wie ein Flügel legt sie sich um dich, was auch immer dir geschah, Gottes Liebe ist dir nah.

Gottes Segen sei bei dir, er schenkt Kraft und Mut.
Ich bet für dich und steh hier,
Gott selber macht es gut.

Und wenn du denkst, dass du verzagst, wenn's dunkel in dir ist.
Gott hört, auch wenn du gar nichts sagst,
weil du ihm wertvoll bist.

Der Friede Gottes steh dir bei, er deckt dich sicher zu.
Er macht dich wieder froh und frei, bei ihm kommst du zur Ruh.