Onderricht op 3 december 2024
Onderricht op 3 december 2024 Juist beslissen en volharden *
In ieders leven is er een cyclische opeenvolging van aangename en onaangename ervaringen
en de daarmee gepaard gaande aangename of onaangename gevoelens.
Om tot heelheid en volwassenheid te komen
is een overstijgende onthechting ten opzichte van gevoelens nodig,
een zekere gelijkmoedigheid die we ‘noch berg noch dal’ kunnen noemen.
Maar onder alle gevoelens is er een bijzonder onaangename: verveling.
En wel in de zin van ‘met iets verveeld zitten’.
Het wijst er in veel gevallen op dat we een keuze moeten maken, een beslissing moeten nemen en we dat moeilijk kunnen doen.
We weten ons in deze gevallen geconfronteerd met een tegenstelling, die we dan beschouwen als een op te lossen probleem.
Het leven steekt nu eenmaal vol tegenstellingen en paradoxen.
Tekst en Onderricht op 19 november 2024 Heelheid zoeken *
Onderricht op 19 november 2024 Heelheid zoeken *
Bij heel wat mensen is het spiritueel bezig zijn
vooral bezig zijn met zichzelf, zoeken naar zelfkennis en niet het beleven van een doorleefde relatie met God, noch zoeken naar kennis van God.
Dat kan ook gesteld worden van heel wat ‘kerkelijk actief’ zijn. Nochtans gaan kennis van zichzelf en kennis van God samen. Zelfkennis is de poort naar de kennis en wellicht ook ervaring van God. Maar die zelfkennis is geen doel op zich,
maar iets dat gegeven wordt als men zich in alle ernst beijvert om de weg te bewandelen die leidt naar eenheid met God.
Hoe leren we dan onszelf kennen en wat leren we dan over onszelf?
Zijn we dan gefascineerd door onszelf
als een op zichzelf functionerend geheel, als een mechanisch stelsel waaraan van tijd tot tijd wat schort, dat soms wel eens gaat sputteren, of ontdekken we dan onszelf als een deel van een harmonisch geheel?
Onderricht op 15 oktober 2024
Onderricht op 15 oktober 2024 Meditatie maakt ons vrij
“Nu komt de tijd dat men naar binnen ziet”
In deze versregel van Felix Timmermans wordt met ‘de tijd’
de herfst of de prille winter bedoeld, of de tweede levenshelft.
Het is dus de tijd van ‘ingekeerdheid’.
Ingekeerdheid, naar binnen zien, kan men ook duiden als het ononderbroken bewustzijn van Gods aanwezigheid,
het bewustzijn dat de heilige Augustinus ook ‘het oog van het hart’ noemde. ‘Voortdurend gebed’ is eveneens een goede aanduiding.
En ons ‘oog’, ons bewustzijn dat voortdurend op God gericht is
en dus voortdurend een eenheid met Hem tot stand brengt,
richt ons hart en onze geest ook op al het andere en op de anderen. De gerichtheid op onszelf houdt op,
de fixatie op onszelf waarin we gevangen zitten,
in dat ‘zelf’ met zijn angsten, problemen, verwachtingen, frustraties, met zijn verlangen ook naar een vorm van innerlijke rust,
deze van het ‘gerust gelaten worden’,
dat ‘zelf’ dat ons psychologisch kwetsbaar maakt
en ons vervreemdt van ons ware zelf en van anderen en van God. Ingekeerdheid heeft dus niets te maken met een angstig introvert zijn. Maar daaruit kunnen we onszelf niet verlossen.
tekst en Onderricht op 5 november 2024
Onderricht op 5 november 2024
5 november 2024
Afwezigheid van angst en onszelf zijn*
Wedijveren houdt kinderen al vroeg in de ban.
Wedijver is er immers waar ego’s aanwezig zijn
en is een gevolg van de natuurlijke drang van het ego om dominant te zijn, een drang die zich op verschillende wijzen kan uiten,
ook op erg zgn. spirituele wijzen, ook in nederig gedrag.
Het ego wil een dominante positie innemen
omdat deze positie als de veiligste gedacht en aangevoeld wordt.
Deze dominantiedrang zou - zoals alle uitingen van egoïsme
en het egoïsme zelf - slechts een noodzakelijke groeifase mogen zijn, een fase die getranscendeerd dient te worden,
zo, dat ze slechts de status van overgangsfase behoudt.
Mensen kunnen er echter altijd bewust of onbewust voor kiezen om niet te groeien en eveneens loert altijd het gevaar tot regressie. Maar mensen kunnen ook altijd kiezen voor transcenderende groei. Het tijdstip om die keuze te maken en te groeien is altijd nu.
Maar in een wereld waar het ego steeds gepromoot wordt is dit een boodschap die niet gehoord mag worden.
De transcenderende groei komt er immers
door contact met ons centrum, het contact dat steeds verhinderd wordt in en door een consumptie- en concurrentiemaatschappij.
Dit contact zoeken we te beleven in meditatie,
een zoektocht die geen streven en wedijveren inhoudt.
Onderricht op 1 oktober 2024
Onderricht op 1 oktober 2024 Een weg naar grotere liefde
Als een wereld getekend is door angst, is er in die wereld geen vrijheid. Ook in ons innerlijk kan er een wereld van angst zijn.
In de praktijk van de meditatie
kan men met die wereld geconfronteerd worden
in de storende en verstrooiende onware en ondoelmatige gedachten. We gaan deze gedachten niet ontkennend wegduwen,
maar ze erkennen als onwaar en ondoelmatig
en door onze aandacht opnieuw op ons gebedswoord te richten hen zachtjes leren loslaten.
Zo worden we innerlijk vrijer.
Maar niet alleen angstige gedachten en gevoelens storen ons en beroven ons van innerlijke vrijheid.
Ook de emoties en gedachten die in ons opborrelen
vanuit het verlangende ik als plannen, fantasieën en wensdromen.
Waar het plannen betreft kunnen die ons voorkomen als spontaan en creatief en vaak als goede ingevingen.
Maar ze hebben dezelfde bron als de angstige gedachten
en zijn er eigenlijk zeer verwant mee. En dat blijkt als naast het verlangen ook de vrees voor niet erkenning of mislukking van onze plannen opdaagt.
Vrijheid is afwezigheid van angst