Tekst en onderricht juni 2025
OPEN CONTEMPLATIEF HUIS OOSTENDE LEERHUIS VOOR CHRISTELIJKE MEDITATIE
Onderricht op 3 juni 2025
Christus is de geïncarneerde Logos, Gods bezielende wijsheid.
Deze wijsheid is eeuwig, onveranderlijk en universeel als Gods wezen zelf. Maar die wijsheid drukt zich universeel uit in historische, particuliere, tijdelijke en veranderlijke wijzen.
Willen we echter naar de bron zelf terugkeren en bij die bron vertoeven, dan moeten we in en door maar ook achter dat veranderlijke, particuliere en tijdelijke leren zien en horen.
En hoewel het eeuwige wel degelijk in dat alles aan bod komt, moeten we het dan even het zwijgen opleggen en loslaten.
Dat is wat we doen als we mediteren en in alle eenvoud leren zwijgen, stil zijn en ons gebedswoord herhalen.
Toch ondervinden we dat deze eenvoudige weg moeilijk is.
Onderricht 6 mei 2025
Onderricht op 6 mei 2025
Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen
door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen. Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen.
Maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het Evangelie, zal het redden. (Mc 8, 34-35)
Dit vers staat werkelijk centraal in het Marcusevangelie, het evangelie, waarvan nogal wat exegeten denken
dat het geschreven is voor de christenen van Rome, als een laatste catechese voor de catechumenen die in de paasnacht gedoopt werden.
Het evangelie wil een antwoord bieden op twee vragen:
wie is die Christus die jullie (catechumenen – doopkandidaten) willen navolgen, en wat houdt die navolging in?
Wat betekent het dus christen te zijn?
Christen zijn is een leven leiden waarin we ons beijveren om de meest volledige vorm van mens zijn te bereiken, eigenlijk, waarin we de Geest toelaten
Tekst en Onderricht op 1 april 2025
Onderricht op 1 april 2025
Wijsheid is universeel
maar drukt zich uit in meerdere talen en vormen.
Zo erkent men overal de noodzaak van zelfontlediging
- het leeg worden van het innerlijke van zichzelf, van het ‘ego’–
om te komen tot innerlijke vrede, tot standvastigheid, tot het verwerven van een open geest
en tot openhartigheid in spreken en handelen. Meditatie is een weg van zelfontlediging.
En op die weg, in de praktijk van de meditatie, zijn drie belangrijke ervaringen te vinden:
eenvoud, complexiteit en mislukking.
Mediteren is eenvoudig en het onderricht ervan ook. Ieder onderricht dat volgt op een eerste introductie is altijd slechts herinnerd worden aan.
En de wijze waarop men mediteert is eigenlijk ook eenvoudig en universeel. In meditatie komt het er dus op aan gedachten en emoties los te laten.
Meditatie is een oefening in geconcentreerde aandacht
door het blijven aandachtig uitspreken van de mantra of het gebedswoord.
Dat is niet moeilijk. Dat is niet ‘complex’.
Wij zijn ‘complexe’ wezens, de complexiteit is in ons.
En die is de oorzaak van ons mislukken,
of toch, datgene wat we in meditatie zouden mislukken noemen, namelijk, het ontbreken van concentratie en aandacht.
We moeten echter leren daarmee en met onze complexiteit om te gaan.
Op het spirituele pad is mislukking onvermijdelijk
en zelfs noodzakelijk, al is het maar om nederig te worden en te blijven.
In ons mediteren lijkt het eenvoudig aandacht schenken zo moeilijk dat het eenvoudige dus onuitvoerbaar lijkt.
Maar een groter falen zou het niet volharden zijn ondanks deze ‘mislukking’, het opgeven omdat ‘ik’ niet succesvol ben
en de zaak daarom niet succesvol lijkt.
Tekst en Onderricht op 6 mei 2025
Onderricht op 6 mei 2025
Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen
door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen. Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen.
Maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het Evangelie, zal het redden. (Mc 8, 34-35)
Dit vers staat werkelijk centraal in het Marcusevangelie, het evangelie, waarvan nogal wat exegeten denken
dat het geschreven is voor de christenen van Rome, als een laatste catechese voor de catechumenen die in de paasnacht gedoopt werden.
Het evangelie wil een antwoord bieden op twee vragen:
wie is die Christus die jullie (catechumenen – doopkandidaten) willen navolgen, en wat houdt die navolging in?
Wat betekent het dus christen te zijn?
Christen zijn is een leven leiden waarin we ons beijveren om de meest volledige vorm van mens zijn te bereiken, eigenlijk, waarin we de Geest toelaten
ons tot die nieuwe mens, de gelijke van Christus, te hervormen. Dat beijveren of dat toelaten houdt in dat we onszelf verloochenen, dat we ons ‘leven verliezen’, en dat betekent
dat we angst en egoïsme als de leidende principes van ons leven loslaten, dat we het op onszelf gerichte bewustzijn laten omvormen
tot zuivere aandacht voor de ander,
Tekst en Onderricht op 15 april 2025
Onderricht op 15 april 2025
Freeman stelt dat het kruis zoiets is als een zenboeddhistische koan. De betekenis ervan vat je pas in de beleving.
En de betekenis ervan is paradoxaal.
Want ze is gelegen in de paradoxale waarheid dat sterven leven is. Er is geloof nodig om die waarheid te aanvaarden en te beleven, geloof dat ook duidelijk maakt wat geloven is: vertrouwen.
Het kruis verwijst natuurlijk naar de kruisiging.
Voor ons is de kruisiging meer dan een historische gebeurtenis waarvan de beleving alleen maar zou gelegen zijn
in het bewustzijn van de lijdende Christus.
De kruisiging is een goddelijk-menselijk gebeuren,
nl. het sterven waarin het goddelijke het menselijke raakt, waarin te beleven valt dat sterven de weg naar leven opent. Dat is wat het paasgebeuren openbaart.
Kruisiging hoort bij het paasgebeuren.